پرش به محتوا

التشيّع (نشوؤه - مراحله - مقوّماته): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد')
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق')
خط ۱۰۷: خط ۱۰۷:
ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبد به نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت اميرالمؤمنين(ع) را در پيش گرفتند.
ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبد به نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت اميرالمؤمنين(ع) را در پيش گرفتند.


ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر(ع) آغاز شد و در عصر امام صادق(ع) - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد.
ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر(ع) آغاز شد و در عصر [[امام صادق]](ع) - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد.


نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود.
نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش