الهيات در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الهیات در نهج‌البلاغه'''، از آثار مرجع تقلید شیعه، لطف‌الله صافی گلپایگانی (1297 -1400ش)، در موضوع شناسایی مباحث کلامی توحید، صفات خدا و عدل و سنت‌های الهی از نظر امام علی(ع) است. نویسنده، مباحثش را در 17 فصل تنظیم کرده و مسائل مهمّی مانند دلیل‌های توحید ذاتی، صفاتی، افعالی، صفات ثبوتیه و سلبیه، علم و قدرت خدا، عدالت و سنن تکوینی و تشریعی الهی را شرح داده است.

لطف‌الله صافی گلپایگانی با اشاره به اینکه همواره تقریب بین مذاهب اسلامى را در نوشته‌هایش (مثل «مع الخطيب في خطوطه العريضة»، «أمان الأمّة من الضّلال و الاختلاف» و «صوت الحقّ و دعوة الصّدق») در نظر داشته، مسائل مربوط به الهیات و صفات خدا را از مهم‌ترین نکته‌هاى حسّاسى دانسته که به شهادت تاریخ باعث فتنه‌ها و خون‌ریزی‌ها و جنگ‌ها و دستاویز سیاست‌ها گردید و منجر به ضعف مسلمین و تشتّت و تفرّق و مذاهب مختلف شد و تا امروز هم باقى است. به نظر او، در این منازعات و مجادلات، بى‌شک کلام امیرالمؤمنین(ع) بهترین حاکم و قاطع‌ترین وسیله حلِّ اختلاف است و اگر همه به آن حضرت رجوع نمایند، مشکل حلّ می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص16-‌17</ref>.

نویسنده در نظر داشته که ضمن بحث از افعال الهى، مسائل دیگر مثل امامت و معاد، قضا و قَدَر و امر بین امرین را نیز با الهام از نهج‌ البلاغه مطرح کند، ولی به جهت کمبود فرصت و اشتغال به تألیفات و امور دیگر موفق نشده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص447</ref>.

در این کتاب آمده است: مسئله آفرینش صُوَر، از بزرگ‌ترین مسائل جهان‌شناسى بشمار مى‌آید و اندیشه در آن، از مهم‌ترین کلاس‌هاى معرفت‌اندوزى و خداشناسى است که هم در قرآن مجید و هم در نهج ‌البلاغه و هم در احادیث شریفه دیگر به آن توجّه کامل شده است<ref>ر.ک: همان، ص147</ref>.

صافی گلپایگانی نوشته است: امامان، زمامداران الهى امور خلقند و کسى داخل بهشت نمى‌شود مگر آنکه امامان و حکام الهى را بشناسد وامامان، اورا بشناسند (یعنى به ایمان و ولایت ولات الهى) و کسى داخل آتش نگردد مگر آنکه امامان را انکار کند و امامان او را انکار نمایند و مَثَل امامان، مَثَل ستارگان آسمان است؛ هر زمان ستاره‌اى غروب کند، ستاره دیگر طالع مى‌گردد<ref>ر.ک: همان، ص403-‌404</ref>.