۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
عصمت در دربار سلطان خليل، بسيار معزّز و محترم بود و به وى علاقه زايدالوصفى داشت. قسمت اعظم عمر عصمت، به ستايشگرى اولاد و احفاد تيمور و امراى ايشان گذشته است؛ ولى در آخر عمر، دست از مداحى ارباب دولت كشيده و دامن خاندان عصمت(ع) را گرفته و به مدايح و مناقب آن بزرگواران پرداخته است. | عصمت در دربار سلطان خليل، بسيار معزّز و محترم بود و به وى علاقه زايدالوصفى داشت. قسمت اعظم عمر عصمت، به ستايشگرى اولاد و احفاد تيمور و امراى ايشان گذشته است؛ ولى در آخر عمر، دست از مداحى ارباب دولت كشيده و دامن خاندان عصمت(ع) را گرفته و به مدايح و مناقب آن بزرگواران پرداخته است. | ||
میراث ادبی او شامل اندیشههای سیاسی و اجتماعی، | میراث ادبی او شامل اندیشههای سیاسی و اجتماعی، اندیشههای تربیتی و اخلاقی، نقد روحانیون متعصب، مطالب عاشقانه و زندگی خدا پسندانه است. دیدگاههای اجتماعی شاعر عمدتاً شامل مسائل مربوط به رابطه او با زندگی، محیط زندگی، نظم عمومی، شغل، شکایت از فقر است. | ||
وى شيعه پاک نهاد و نيك اعتقادى بود و چون در ميان مردمى حنفى مذهب به سر مىبرد، مدتها تقيه مىكرد و مذهب خود را مكتوم مىداشت، ولى عاقبت، كاسه صبرش لبريز شد و تشيع خود را آشكار كرد. | وى شيعه پاک نهاد و نيك اعتقادى بود و چون در ميان مردمى حنفى مذهب به سر مىبرد، مدتها تقيه مىكرد و مذهب خود را مكتوم مىداشت، ولى عاقبت، كاسه صبرش لبريز شد و تشيع خود را آشكار كرد. |