آية المباهلة: تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآوران =  

[[حسینی میلانی، علی]] (نویسنده)

| زبان =عربی

| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏212‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏6‎‏ ‎‏1384*  

| موضوع =

تفاسير (سوره آل عمران. آيه مباهله)  

علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت

| ناشر =  

| مکان نشر =ایران - قم  

| سال نشر =1429ق  

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12402AUTOMATIONCODE

| چاپ =1

}}

{{کاربردهای دیگر|آیه مباهله (ابهام زدایی)}}

'''آية المباهلة'''، کتابی است به زبان عربی، نوشته [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]] با موضوع کلام شیعه. نویسنده، در این کتاب در پی تفسیر آیه مباهله و بیان دلالت آن بر امامت و ولایت امیرالمؤمنین بعد از پیامبر خدا(ص) است. او برای اثبات این مقصود از روایات اهل سنت بهره می‌برد و گاهی متعرض کلمات بزرگان آن‌ها نیز می‌شود.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/7 ر.ک: مقدمه کتاب، ص7]</ref>

==ساختار==

کتاب با سخنی از مرکز نشرحقایق اسلامی و سخنی از مؤلف آغاز شده و مطالب آن در چهار فصل سامان یافته است.  

==گزارش محتوا==

مؤلف، بیست‌وچهار تن از کسانی را که در کتاب‌های غیر امامیه به‌عنوان راویان این حدیث ذکر شده‌اند، نام می‌برد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref>از جمله آنان [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، عثمان بن عفان، زبیر بن عوام، ام‌سلمه، حسن بصری، سعد بن ابی‌وقاص، مقاتل و... هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/10 ر.ک: همان، ص10-11]</ref>او نام پنجاه‌ودو تن از بزرگان حدیث و تفسیر را که درباره نزول آیه مباهله در شأن علی(ع) اقرار کرده‌اند، ذکر می‌کند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/12 ر.ک: همان، ص12-14]</ref>سپس نصوص وارده درباره حدیث در کتاب‌های معتبر را ذکر می‌کند و درباره سرپیچی سعد بن ابی‌وقاص از دستور معاویه مبنی بر دشنام [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به‌خاطر وجود سه فضیلت در ایشان (که یکی از آنها نزول آیه مباهله درباره وی بوده) به‌تفصیل بحث می‌کند. او یادآور می‌شود که برخی، به‌خاطر حفظ حرمت بزرگانشان روایت سعد را دستکاری کرده یا منقطع ذکر کرده‌اند تا جرحی بر معاویه نباشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/15 ر.ک: همان، ص15-36]</ref>

نویسنده، پس از این مباحث، به تبیین تواتر و قطعیت سند اخبار درباره این واقعه می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>و بیان می‌دارد که [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذری]] از قول یحیی بن آدم گفته: «نوشته صلح» [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را در دست نجرانی‌ها دیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/38 ر.ک: همان، ص38]</ref>

فصل دوم کتاب در بیان تلاش‌های نافرجام و دروغ‌های وحشتناکی است که پیرامون این واقعه صورت گرفته است. پنهان‌سازی و غبارآلود کردن اصل خبر توسط ابن هشام و ابن سید الناس، پنهان کردن ماجرای مباهله توسط [[صحيح البخاري|بخاری]] و قرار دادن فضیلت این امر برای ابی‌عبیده، تحریفات ابن سعد، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، عدم ذکر نام [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] توسط [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذری]]، ابن قیم، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] و... در این ماجرا یا ذکر «ناسٌ من الصحابة» به‌جای اسم [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، افزودن نام عایشه و حفصه یا حذف نام فاطمه زهرا(س) و افزودن نام‌های ابوبکر و عمر و عثمان و فرزندانشان، از جمله تحریفات در این واقعه است. مؤلف پس از بیان این امور، به بررسی وضعیت دو تن از راویان روایتی که فرزندان خلفای سه‌گانه را با فرزندان علی(ع) و خودشان را با خود آن حضرت هم‌رتبه می‌دانند پرداخته و جعلی و کذب بودن آن را نتیجه می‌گیرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/40 ر.ک: همان، ص40-55]</ref>

در فصل سوم، نویسنده، استدلال‌های [[امام رضا(ع)]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، اربلی، بیاضی، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] را درباره دلالت آیه مباهله بر امامت علی(ع) ذکر می‌کند. بیان جایگاه علی(ع) به‌منزله نفس پیامبر(ص) در این آیه، جان‌مایه استدلال [[امام رضا(ع)]] و سایرین (به تبع آن حضرت) را تشکیل می‌دهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/59 ر.ک: همان، ص59-66]</ref>نویسنده، آیه را نص در امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و دال بر افضلیت ایشان می‌داند. او می‌گوید: نشانه‌های دلالت آیه بر افضلیت علی(ع) موارد ذیل است: این آیه دلالت بر محبوب‌تر بودن علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع) از هرکس دیگر، در نزد پیامبر دارد و احبّیت هم دال بر افضلیت است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/67 ر.ک: همان، ص67]</ref>

اینکه پیامبر(ص) فقط با این چند تن به مباهله با مسیحیان رفت و هیچ‌یک از زنان، بنی‌هاشم، نزدیکان و اصحابش را با خود نبرد، دلالت بر عظمت قدر این چند تن نزد خدا دارد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/68 ر.ک: همان، ص68]</ref>پیامبر(ص) خطاب به آن بزرگواران فرمود: وقتی من دعا کردم شما آمین بگویید. اسقف مسیحیان گفت: من کسانی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند که کوهی را از بین ببرد، این کار را می‌کند. با آنان مباهله نکنید که هلاک می‌شوید و تا قیامت مسیحی‌ای بر روی زمین باقی نخواهد ماند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/68 ر.ک: همان، ص68-69]</ref>

در فصل چهارم بیان می‌شود که سند و متن حدیث جایی برای طعن باقی نمی‌گذارد و ازاین‌رو مخالفت‌هایی که با آن شده فقط در مرحله دلالت حدیث است؛ مانند اینکه امامت می‌تواند در شخص مفضول باشد؛ یا اشکال ابن ‌تیمیه بر عدم دلالت روایت بر امامت و افضلیت علی(ع) و اعترافات ضمنی وی به برخی مسائل مورد نیاز شیعه برای احتجاج و پاسخ به وی.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/75 ر.ک: همان، ص75-89]</ref>

اشکالات ابوحیان، قاضی ایجی و جرجانی، ابن روزبهان، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]]، شیخ محمد عبده و... به‌همراه پاسخ‌های نویسنده به آنها پایان‌بخش مطالب کتاب است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21711/1/89 ر.ک: همان، ص89-110]</ref>

==وضعیت کتاب==

فهرست مطالب کتاب در انتهای آن و منابع در پاورقی ذکر شده است.

==پانویس==

<references/>

==منابع مقاله==

مقدمه و متن کتاب.

==وابسته‌ها==

{{وابسته‌ها}}

[[آية المباهلة (تمیمی)]]

[[نگاهی به تفسیر آیه مباهله]]

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

[[رده:کلام و عقاید]]

[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]

[[رده:آثار کلامی امامیه اثناعشریه (ردیه‌ها، دفاعیه‌ها)]]