۱۱۶٬۸۵۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75054J1.jpg | عنوان = شرح الحكم العطائیة | عنوانهای دیگر = بتلخیص الحكم | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بریفکانی، نورالدین (نويسنده) کزنی، محمد احمد مصطفی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ب4ش4 283 BP | موضو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''شرح الحكم العطائیة'''، نوشتۀ نورالدین بریفکانی(1200ق ـ 1268ق) در اندیشۀ صوفیانه است. وی -که بر طریقت قادریه است- بر کتاب حکم عطاء الله اسکندرانی(709ق) مالکیمذهب حاشیه زده است. | '''شرح الحكم العطائیة'''، نوشتۀ [[بریفکانی، نورالدین|نورالدین بریفکانی]](1200ق ـ 1268ق) در اندیشۀ صوفیانه است. وی -که بر طریقت قادریه است- بر کتاب حکم عطاء الله اسکندرانی(709ق) مالکیمذهب حاشیه زده است. | ||
حکم اسکندرانی از جایگاه بسیار بلندی در میان صوفیان برخوردار است تا جایی که شیخ محمد عبده آن را به جایگاه قرآن نزدیک میکند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 111</ref>بریفکانی در سال 1239ق این کتاب را برای سادهتر شدن حفظ عبارتها و آسانشدن فهم آنها و نیز درک جامعتر مراد مصنف در ابعاد کوچکتر به نظم درآورده و شرحهایی را بر آن افزوده است. | حکم اسکندرانی از جایگاه بسیار بلندی در میان صوفیان برخوردار است تا جایی که شیخ [[عبده، محمد|محمد عبده]] آن را به جایگاه قرآن نزدیک میکند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 111</ref>[[بریفکانی، نورالدین|بریفکانی]] در سال 1239ق این کتاب را برای سادهتر شدن حفظ عبارتها و آسانشدن فهم آنها و نیز درک جامعتر مراد مصنف در ابعاد کوچکتر به نظم درآورده و شرحهایی را بر آن افزوده است. | ||
محمد احمد مصطفی کزنی از کتابهای دیگری -که در شرح حکم نوشته شدهاند- برای صیانت از این کتاب استفاده کرده است. وی ضمن شرح زندگی اسکندرانی، توضیح کوتاهی بر رسالههای بیستگانۀ مؤلف آورده است. وی میگوید: رسالههای بسیاری به زبانهای عربی و فارسی از شیخ نورالدین گم شده است. اما بیست رساله –به زبان عربی- و دوازده رساله –به زبان فارسی- یافت شده است که بیشترشان در کتاب ملحم الاکباد از اسلام شوشی، کتاب فیض الجمال از حسن جبار و دو کتاب تذکرة الخلان و نهجة السلاک از محمد علی اتروشی گردآمدهاند.<ref>ر.ک: همان، ص 109-67</ref> | [[کزنی، محمد احمد مصطفی|محمد احمد مصطفی کزنی]] از کتابهای دیگری -که در شرح حکم نوشته شدهاند- برای صیانت از این کتاب استفاده کرده است. وی ضمن شرح زندگی اسکندرانی، توضیح کوتاهی بر رسالههای بیستگانۀ مؤلف آورده است. وی میگوید: رسالههای بسیاری به زبانهای عربی و فارسی از شیخ نورالدین گم شده است. اما بیست رساله –به زبان عربی- و دوازده رساله –به زبان فارسی- یافت شده است که بیشترشان در کتاب ملحم الاکباد از اسلام شوشی، کتاب [[فیض الجمال]] از [[حسن جبار]] و دو کتاب [[تذکرة الخلان]] و [[نهجة السلاک]] از [[محمد علی اتروشی]] گردآمدهاند.<ref>ر.ک: همان، ص 109-67</ref> | ||
او همچنین، موجزی از زندگی شیخ ابی اکبر شبلی، ابو یزید بسطامی، ابراهیم خواص، احمد بن ابوحواری را ضمیمه کرده است. کتاب علاوه بر به نظم درآوردن مکتوبها و مناجاتهای ابن عطاء الله، در پایانش برخی از تخمیسهای شیخ نورالدین را دربردارد. این اشعار یا از خودش –قصیدۀ منفرجه- بوده و یا بر قصیده شیخ عبدالغنی نابلسی به نظم درآمده و یا بر حاشیه تخمیس حسن افندی بزاز است که بر ابیات مناجاتی امام شافعی سروده شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 375</ref> | او همچنین، موجزی از زندگی شیخ ابی اکبر شبلی، ابو یزید بسطامی، ابراهیم خواص، احمد بن ابوحواری را ضمیمه کرده است. کتاب علاوه بر به نظم درآوردن مکتوبها و مناجاتهای [[ابن عطاء الله،]] در پایانش برخی از تخمیسهای شیخ نورالدین را دربردارد. این اشعار یا از خودش –قصیدۀ منفرجه- بوده و یا بر قصیده شیخ [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] به نظم درآمده و یا بر حاشیه تخمیس [[حسن افندی بزاز]] است که بر ابیات مناجاتی امام شافعی سروده شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 375</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |