۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نامه' به 'سرگذشتنامه ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[خرقاني،احمد بن حسين]] (نویسنده) | ||
[[ دانشپژوه، محمدتقی]] (مصحح) | [[ دانشپژوه، محمدتقی]] (مصحح) | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' تألیف [[ | '''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' تألیف [[خرقاني،احمد بن حسين|احمد بن حسین بن شیخ خرقانی]](قرن هشتم) به کوشش [[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]] و [[افشار، ایرج|ایرج افشار]]، متنی عرفانی است بهجایمانده از قرن هشتم هجری که در روزگار ایلخانان مغول نگاشته شده و در شرح حال بایزید بسطامی، عارف نامدار ایرانی است. | ||
این کتاب حدود سالهای 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرفالدین محمد و شیخ الاسلام اعظم عنوانش بود و در عهد خود صاحب «سجاده بایزیدی» و مورد احترام خاص اولجایتوخان (703-716) بود تألیف شده. بعد از تصنیف این کتاب بود که صفیالله فرزند شیخ الاسلام مذکور متولد شده است. به هر حال چون ذکر سال 730 درآن آمده است پس تألیف در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716-736ق) به پایان میرسد.<ref>ر.ک: مقدمه، صسی</ref> | این کتاب حدود سالهای 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرفالدین محمد و شیخ الاسلام اعظم عنوانش بود و در عهد خود صاحب «سجاده بایزیدی» و مورد احترام خاص اولجایتوخان (703-716) بود تألیف شده. بعد از تصنیف این کتاب بود که صفیالله فرزند شیخ الاسلام مذکور متولد شده است. به هر حال چون ذکر سال 730 درآن آمده است پس تألیف در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716-736ق) به پایان میرسد.<ref>ر.ک: مقدمه، صسی</ref> | ||