تفسیر موضوعی در مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسیر موضوعی مثنوی معنوی''' شرح و تفسیری است موضوعی بر «مثنوی معنوی» جلال‌الدین محمد بلخى (604- 672ق)، معروف به مولانا، که با قلمی ساده و روان، توسط  قادر فاضلی به نگارش درآمده است.

روش نویسنده در این شرح، تفسير مثنوى به مثنوى است. در اين روش سعى شده است تا موضوعات مورد بحث با توجه به نظرات مولوى در سراسر مثنوى، شرح و تفسير شود. بدين‌جهت از بيان نظرات دانشمندان و عرفاى ديگر و حتى از ذکر نظرات خود مولوى در آثار ديگرش، پرهيز شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص22</ref>.

# تفسير تطبيقى که در آن افکار مولوى با نظرات ساير دانشمندان و عارفان مقايسه و تطبيق مى‌گردد، علاوه بر اينکه زمان بسيار زيادى مى‌طلبد، احاطه کامل و جامع و عميقى لازم دارد تا مفسر بتواند از عهده اين کار برآيد که با توجه به وجود چنین تفسیری از علامه جعفری، از اعمال این روش، خودداری شده است.

# بهترين مفسر مثنوى خود مولوى است. وى موضوعات اساسى را در جاهاى مختلف کتابش به گونه‌هاى متفاوت بيان کرده است. لازمه دسترسى به نکات تفسيرى مولانا احاطه به مثنوى و طبقه‌بندى موضوعات مطروحه در آن است. ازاین‌رو، نویسنده اثر حاضر، قبل از اقدام به تفسير مثنوى، آن را موضوع‌بندى کرده و قريب به 1400 موضوع را استخراج نموده و اشعار مربوط به هر موضوعى را تحت عنوان آن ذکر نموده است. بدين‌جهت هنگام تفسير هر يک از موضوعات، تمام ابيات مربوط به آن را پيش‌رو داشته و با توجه به همه آنها به شرح و تفسير پرداخته است؛ مثلاً در موضوع جبر و اختیار، هر شعر مربوط به آن را ذیل موضوع جبر و اختیار آورده است و با توجه به همه آنها و با در کنار هم قرار دادن حالات و موقعیت‌های مختلف در بیان هر موضوع در ضمن قصه‌های مثنوی، به شرح افکار وی پرداخته است<ref>ر.ک: همان،                ص22- 23</ref>.