۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
كتاب الدروس الشرعيّة يكى از آثار گرانقدر بجاى مانده از شهيد اول «قده» مىباشد. اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و حواشى و شروح متعددى همچون مشارق الشموس از علامه ملا حسين خوانسارى (م 1099 ق)، حاشيۀ محقق كركى (م 940 ق)، شرح حاج محمد حسن كبه (م 1336 ق) بر آن نوشته شده است. | كتاب الدروس الشرعيّة يكى از آثار گرانقدر بجاى مانده از شهيد اول «قده» مىباشد. اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و حواشى و شروح متعددى همچون مشارق الشموس از علامه ملا حسين خوانسارى (م 1099 ق)، حاشيۀ محقق كركى (م 940 ق)، شرح حاج محمد حسن كبه (م 1336 ق) بر آن نوشته شده است. | ||
اين كتاب از منابع بحار الأنوار بوده و در موارد نادرى در وسائل الشيعة و مستدرك الوسائل به آن استناد شده است. | اين كتاب از منابع [[بحار الأنوار]] بوده و در موارد نادرى در وسائل الشيعة و مستدرك الوسائل به آن استناد شده است. | ||
اين كتاب كه پس از كتابهاى ذكرى الشيعة و البيان تأليف شده از دقيقترين و مشهورترين كتب مؤلف مىباشد و در قسمت عبادات آن از الذكرى مطالبى را نقل نموده است. | اين كتاب كه پس از كتابهاى ذكرى الشيعة و البيان تأليف شده از دقيقترين و مشهورترين كتب مؤلف مىباشد و در قسمت عبادات آن از الذكرى مطالبى را نقل نموده است. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
آنچنان كه در الذريعة به نقل از رياض المسائل آمده است، قسمت اول الدروس يعنى قسمت عبادات از سال 780 ق آغاز و در سال 784 ق پايان يافته است. (الذريعة، ج /8 145). | آنچنان كه در الذريعة به نقل از رياض المسائل آمده است، قسمت اول الدروس يعنى قسمت عبادات از سال 780 ق آغاز و در سال 784 ق پايان يافته است. (الذريعة، ج /8 145). | ||
همچنين در اجازۀ شهيد به ابن خازن در سال 784 ق در مورد اين كتاب آمده است: و من ذلك كتاب الدروس الشرعيّة في فقه الإماميّة خرج منه نصفه في مجلّد، (بحار | همچنين در اجازۀ شهيد به ابن خازن در سال 784 ق در مورد اين كتاب آمده است: و من ذلك كتاب الدروس الشرعيّة في فقه الإماميّة خرج منه نصفه في مجلّد، ([[بحار الأنوار]]، ج /104 187). | ||
بنابراين، اين كتاب بين سالهاى 780 تا 786 ق تأليف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام كتاب نشده است. | بنابراين، اين كتاب بين سالهاى 780 تا 786 ق تأليف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام كتاب نشده است. | ||
خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
از آنجايى كه اين كتاب پس از الذكرى، البيان، و القواعد و الفوائد تأليف شده است داراى ارزش و اعتبار علمى خاصى است و فقهاى بعد از مؤلف در آثار علمى خود مكررا به آن استناد نمودهاند و در بحار الأنوار بيش از صد مورد به آن استناد شده است. | از آنجايى كه اين كتاب پس از الذكرى، البيان، و القواعد و الفوائد تأليف شده است داراى ارزش و اعتبار علمى خاصى است و فقهاى بعد از مؤلف در آثار علمى خود مكررا به آن استناد نمودهاند و در [[بحار الأنوار]] بيش از صد مورد به آن استناد شده است. | ||
از ويژگىهاى كتابهاى شهيد، بخصوص «غاية المراد» و «الدروس» نقل نظريات بزرگانى همچون الجعفي، ابن جنيد، ابن طاوس در البشرى مىباشد كه در ساير كتب فقهى قبل از وى ديده نمىشود. | از ويژگىهاى كتابهاى شهيد، بخصوص «غاية المراد» و «الدروس» نقل نظريات بزرگانى همچون الجعفي، ابن جنيد، ابن طاوس در البشرى مىباشد كه در ساير كتب فقهى قبل از وى ديده نمىشود. | ||
خط ۱۹۹: | خط ۱۹۹: | ||
وى در اين كتاب اقوال و نظريات اكثر بزرگان فقهاى قبل از خود را نقل نموده و بخصوص به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، ابن جنيد، علامۀ حلى، ابو الصلاح حلبى، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شيخ مفيد]] و [[شيخ صدوق]] بسيار استناد شده است. | وى در اين كتاب اقوال و نظريات اكثر بزرگان فقهاى قبل از خود را نقل نموده و بخصوص به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، ابن جنيد، علامۀ حلى، ابو الصلاح حلبى، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شيخ مفيد]] و [[شيخ صدوق]] بسيار استناد شده است. | ||
در اين كتاب علاوه بر مباحث فقهى بعضى از مسائل تاريخى صدر اسلام ذكر شده كه در بحار | در اين كتاب علاوه بر مباحث فقهى بعضى از مسائل تاريخى صدر اسلام ذكر شده كه در [[بحار الأنوار]]، أعيان الشيعة، و ساير كتب تراجم مورد استناد واقع شده است، به عنوان نمونه [[بحار الأنوار]] ج /44 134، ج /48 9، أعيان الشيعة ج /1 319، ج /2 142. | ||
==اسامى كنايه== | ==اسامى كنايه== |
ویرایش