۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن کثیر، اسماعیل بن عمر' به 'ابن کثیر، اسماعیل بن عمر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نویسنده در مقدمه کتاب به وحدت پیرامون مائده کتاب و سنت توصیه کرده و تنازع بر مسائل اختلافی از داخل و فعالیتهای دشمنان از خارج را سبب ایجاد تفرقه امت اسلامی دانسته است. وی مراجعه به کتاب و سنت، جهت رسیدن به راهی مناسب در مسائل اختلافی، سبب وحدت کلمه دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/5 ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5]</ref> | نویسنده در مقدمه کتاب به وحدت پیرامون مائده کتاب و سنت توصیه کرده و تنازع بر مسائل اختلافی از داخل و فعالیتهای دشمنان از خارج را سبب ایجاد تفرقه امت اسلامی دانسته است. وی مراجعه به کتاب و سنت، جهت رسیدن به راهی مناسب در مسائل اختلافی، سبب وحدت کلمه دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/5 ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5]</ref> | ||
در اولین بخش کتاب، حدیث کساء و نزول آیه تطهیر به نقل از المستدرك علی الصحيحین [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نقل شده است. سپس نوع کساء و پوشش در دو حدیثی که از عایشه و امسلمه نقل شده مورد توجه قرار گرفته است. در حدیث اول چنین آمده که رسول خدا(ص) سحرگاه از منزل خارج شد درحالیکه بالاپوشی از پشم شتر سیاه به تن داشت. در حدیث دوم طبری و [[قرطبی، محمد بن احمد|قرطبی]] در تفسیر آیه تطهیر از امسلمه نقل کردهاند که به هنگام نزول آیه تطهیر، رسول خدا(ص) علی و فاطمه و حسن و حسین را دعا کرد و بر آنها کسائی خیبری پوشانید. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] و [[ | در اولین بخش کتاب، حدیث کساء و نزول آیه تطهیر به نقل از المستدرك علی الصحيحین [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نقل شده است. سپس نوع کساء و پوشش در دو حدیثی که از عایشه و امسلمه نقل شده مورد توجه قرار گرفته است. در حدیث اول چنین آمده که رسول خدا(ص) سحرگاه از منزل خارج شد درحالیکه بالاپوشی از پشم شتر سیاه به تن داشت. در حدیث دوم طبری و [[قرطبی، محمد بن احمد|قرطبی]] در تفسیر آیه تطهیر از امسلمه نقل کردهاند که به هنگام نزول آیه تطهیر، رسول خدا(ص) علی و فاطمه و حسن و حسین را دعا کرد و بر آنها کسائی خیبری پوشانید. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] هم به حدیث دیگری اشاره کردهاند که عبا بر آنها پوشانید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/11 ر.ک: همان، ص14-11]</ref> | ||
در منابع اهل سنت حتی چگونگی نشستن زیر کساء هم ذکر شده است. در روایتی که طبری و [[ | در منابع اهل سنت حتی چگونگی نشستن زیر کساء هم ذکر شده است. در روایتی که طبری و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] در تفاسیرشان و ترمذی در صحیح، طحاوی در مشکل الآثار آورده چنین آمده که پیامبر(ص) حسن و حسین و فاطمه(ع) را پیشرو و علی را پشتسرش نشاند و همه را زیر کساء قرار داد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref>در حدیث دیگری از واثله بن اسقع و امسلمه نقل شده که آن [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] و فاطمه(س) را در برابر و حسن و حسین را بر روی پای خود یا دامنش نهاد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/15 ر.ک: همان، ص15]</ref> | ||
نویسنده در بخش پایانی این بخش از کتاب به شرح الفاظ آیه پرداخته است. یکی از الفاظ کلیدی آیه واژه «رجس» است. برای این واژه، چهار وجه ذکر شده است: از حیث طبع، از جهت عقل، از جهت شرع و یا هر سه جهت مانند میته، میسر (قمار) و شرک.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/20 ر.ک: همان، ص20]</ref>در تفسیر ثعالبی رجس اسمی دانسته شده که بر گناه، عذاب، نجاسات و نقائص واقع میشود که خداوند آنها را از اهلبیت دور کرده است؛ همچنان که در قرآن کریم میخوانیم: «إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ»(مائده: 90)؛ شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [ و ] از عمل شیطاناند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> | نویسنده در بخش پایانی این بخش از کتاب به شرح الفاظ آیه پرداخته است. یکی از الفاظ کلیدی آیه واژه «رجس» است. برای این واژه، چهار وجه ذکر شده است: از حیث طبع، از جهت عقل، از جهت شرع و یا هر سه جهت مانند میته، میسر (قمار) و شرک.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/20 ر.ک: همان، ص20]</ref>در تفسیر ثعالبی رجس اسمی دانسته شده که بر گناه، عذاب، نجاسات و نقائص واقع میشود که خداوند آنها را از اهلبیت دور کرده است؛ همچنان که در قرآن کریم میخوانیم: «إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ»(مائده: 90)؛ شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [ و ] از عمل شیطاناند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27181/1/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> |