۱۱۴٬۵۵۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنا' به 'ابن ا') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[مصطفی، محمد|محمد مصطفى]] در مقدمه مجلد پنجم [[بدائع الزهور في وقائع الدهور (چاپ جدید قاهره)|بدايع الزهور فى وقايع الدهور]] به نگارش نویسنده اشكال كرده است. او همچون ديگر مورخان قرن 9ق از اسلوب لغوى خاصى ميكرد و لغات ساده و آسان و نزدیک تر به زبان مردم را به كار مىبرد. غالباً ً به قواعد املا توجه نمىكرد و جمع و مفرد، مذكر و مؤنث و رفع و جر را به هم مىآميخت. با اينكه او قواعد درست املاء را مىدانست و در بيشتر مواضع كتاب به مقتضاى آن مىنوشت، در نقل اخبار، ظاهراً با سختگيرى، خبر را چنانكه شنيده بود، مىنوشت، نه چنانكه دستور زبان ايجاب مىكرد. اين شيوه، اثر او را از لحاظ زبانشناسى و مطالعه تحول زبان عربى حائز اهميت ساخته است. | [[مصطفی، محمد|محمد مصطفى]] در مقدمه مجلد پنجم [[بدائع الزهور في وقائع الدهور (چاپ جدید قاهره)|بدايع الزهور فى وقايع الدهور]] به نگارش نویسنده اشكال كرده است. او همچون ديگر مورخان قرن 9ق از اسلوب لغوى خاصى ميكرد و لغات ساده و آسان و نزدیک تر به زبان مردم را به كار مىبرد. غالباً ً به قواعد املا توجه نمىكرد و جمع و مفرد، مذكر و مؤنث و رفع و جر را به هم مىآميخت. با اينكه او قواعد درست املاء را مىدانست و در بيشتر مواضع كتاب به مقتضاى آن مىنوشت، در نقل اخبار، ظاهراً با سختگيرى، خبر را چنانكه شنيده بود، مىنوشت، نه چنانكه دستور زبان ايجاب مىكرد. اين شيوه، اثر او را از لحاظ زبانشناسى و مطالعه تحول زبان عربى حائز اهميت ساخته است. | ||
با اين حال او در مقدمه مجلد اول (ص 8) آورده است كه | با اين حال او در مقدمه مجلد اول (ص 8) آورده است كه ابن اياس به درستى آنچه مىنوشته، توجه داشته و امانت علمى را در نقل رخدادها و اخبار رعايت مىكرده و از درازگويى و اطناب پرهيز مىنموده است. [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن اياس]] خود به اين نكته اشاره كرده است، مثلاً در باب ملكالظاهر بيبرس مىگويد كه اخبار مربوط به او بسيار است و چند مجلد مىشود؛ ولى غالب آنها ساختگى است و حقيقت ندارد و آنچه ما به دست آوردهايم، اخبار درستى است كه مورخان دانشمند از آن ياد كردهاند. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== |