پرش به محتوا

همدانی، یوسف بن ایوب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌م' به 'ابن‌ م'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌م' به 'ابن‌ م')
 
خط ۴۴: خط ۴۴:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
در آغاز جوانى براى کسب علوم و معارف اسلامى به سال 458 یا 459 در سن 18 سالگى راهى نظامیه بغداد شد و فقه شافعى را در نزد شیخ [[ابراهيم بن على بن يوسف فيروزآبادى|ابراهیم بن على بن یوسف فیروزآبادى]] فراگرفت و نیز از محضر شیخ [[ابواسحاق شيرازى|ابواسحاق شیرازى]] (متوفى 476) فقیه معروف شافعى که در آن روزگار ریاست نظامیه را به عهده داشت، کسب فیض کرد. در علم حدیث نیز از کسانی چون [[ابوالحسن مهتدی بالله]]، [[ابوالغنائم هاشمی]]، [[ابوجعفر ابن‌مسلمه]] و [[ابوبكر خطیب|ابوبکر خطیب]] تعلیم گرفت و افزون بر این از دانشهای نظری نیز بهره‌مند گردید. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225129/%D8%A7%D8%A8%D9%88%DB%8C%D8%B9%D9%82%D9%88%D8%A8-%D9%87%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C ر.ک: ناصر گذشته، ابویعقوب همدانی]</ref>
در آغاز جوانى براى کسب علوم و معارف اسلامى به سال 458 یا 459 در سن 18 سالگى راهى نظامیه بغداد شد و فقه شافعى را در نزد شیخ [[ابراهيم بن على بن يوسف فيروزآبادى|ابراهیم بن على بن یوسف فیروزآبادى]] فراگرفت و نیز از محضر شیخ [[ابواسحاق شيرازى|ابواسحاق شیرازى]] (متوفى 476) فقیه معروف شافعى که در آن روزگار ریاست نظامیه را به عهده داشت، کسب فیض کرد. در علم حدیث نیز از کسانی چون [[ابوالحسن مهتدی بالله]]، [[ابوالغنائم هاشمی]]، [[ابوجعفر ابن‌ مسلمه]] و [[ابوبكر خطیب|ابوبکر خطیب]] تعلیم گرفت و افزون بر این از دانشهای نظری نیز بهره‌مند گردید. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225129/%D8%A7%D8%A8%D9%88%DB%8C%D8%B9%D9%82%D9%88%D8%A8-%D9%87%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C ر.ک: ناصر گذشته، ابویعقوب همدانی]</ref>


تازه‌جوان بوزنجردى از اقران پیشى گرفت و به اصفهان و بخارا و سمرقند و خراسان و خوارزم و ماوراءالنهر سفر کرد و در سال 506 به بغداد بازگشت و در همان مدرسه نظامیه که روزگارى شاگرد آنجا بود، مجلس وعظ و تدریس تشکیل داد. وى طبق نوشته [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، در تصوف به [[ابوعلى فارمدى]] (متوفى 477) دست ارادت داد و با شیخ [[عبدالله جوينى|عبدالله جوینى]] و شیخ [[حسن سمنانى]] صحبت داشته است.
تازه‌جوان بوزنجردى از اقران پیشى گرفت و به اصفهان و بخارا و سمرقند و خراسان و خوارزم و ماوراءالنهر سفر کرد و در سال 506 به بغداد بازگشت و در همان مدرسه نظامیه که روزگارى شاگرد آنجا بود، مجلس وعظ و تدریس تشکیل داد. وى طبق نوشته [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، در تصوف به [[ابوعلى فارمدى]] (متوفى 477) دست ارادت داد و با شیخ [[عبدالله جوينى|عبدالله جوینى]] و شیخ [[حسن سمنانى]] صحبت داشته است.