درآمدی به نظام حکمت صدرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این اثر هر مبحثی با رأی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] آغاز می‌شود و با رأی [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] انجام می‌پذیرد. با مراعات این روش، رابطه بین اندیشه‌های [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و فیلسوفان پیشین و به‌بیان‌دیگر، سیر اندیشه فیلسوفان در مسئله‌ای خاص روشن می‌شود. افزون بر این، رابطه بین آرای [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] و در انسان‌شناسی با آرای او در بخش‌های دیگر حکمت متعالیه نیز معلوم می‌شود، اما رابطه بین آرای [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در خود انسان‌شناسی تا حدی در ابهام می‌ماند. روشن نمی‌شود که در این باب، کدام اندیشه صدرالمتألهین برخاسته از کدام اندیشه دیگر اوست و چه مسئله‌ای پایه است و چه مسئله‌ای غیرپایه و لازمه آن است. برای رفع این نقص، در پایان کتاب در ضمن فصل 25 و 26 بر اساس مباحثی که در کتاب آمده دورنمایی از انسان‌شناسی فلسفه اسلامی عرضه شده است. در فصل 25 به خلاصه اهم مباحث نفس در نظام سینوی و در فصل 26 به خلاصه آرای [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در مقایسه با آرای [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] پرداخته شده است؛ به‌گونه‌ای که پس از درک مباحث تفصیلی نفس، تصویری مرتبط و جامع از آن در ذهن خواننده نقش بندد تا بتواند جایگاه انسان‌شناسی حکمت متعالیه و رابطه آن‌ها را با یکدیگر دریابد و در درک ارتباط آن‌ها سردرگم نشود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34361/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>.

# اثری با‌ این‌ گستردگی‌ در خصوص تحلیل مسائل نفس کم‌سابقه‌ است‌. البته، مقالات پراکنده در ابعاد مختلف نفس به نگارش درآمده، اما تمرکز‌ بر‌ نظر [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، با نگاه مقایسه‌ای با‌ پیشینیان به‌ویژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا‌]] که‌ قهرمان پیشگام است، ویژه این‌ کتاب‌ است و از روش کلی [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] پیروی می‌کند که «مماشات با قوم در بدایات‌ و افتراق‌ در نهایات» را در آثار‌ مختلف‌ خود‌ به‌ویژه در‌ کتاب‌ شریف اسفار در معرفت‌ نفسی‌ گرفته است.