۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنم' به 'ابن م') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
# قرآن کریم: اساسیترین و مهمترین منبعی که [[آل غازی، عبدالقادر|ملاحویش]] در تاریخگذاری قرآن از آن استفاده کرده، خود قرآن کریم است. از نگاه وی، مطمئنترین، محکمترین و برترین وسیله فهم دلالتها و مقاصد قرآن و فهم ارتباط و تناسب مطالب آن با یکدیگر و دریافتن ظرف نزول آن، تفسیر قرآن به قرآن است. از نظر او هرگاه که امکان ربط میان برخی آیات با آیات دیگر وجود داشته باشد، چه به لحاظ لغوی یا به لحاظ مدلول آیات یا حوادث یا سبک بیان یا تقریر احکام، تفسیر قرآن به قرآن کارآمد و گرهگشاست. او قرآن را بهعنوان صادقترین و موثقترین منبع در مرتب کردن تاریخی سورهها میشناسد. او با اعتقاد به اصالت این کتاب الهی و نزول هر یک از واحدهای آن به اقتضای شرایط عصر نزول، بیش از همه منابع در تاریخگذاری از آن، بهره برده است. او بر همین اساس، به ساختار و محتوای سورهها، پیوستگی آیات آنها، ارتباط سورههای مختلف و مقاصدشان توجه کرده، ضمن تشخیص مخاطبان آیات و موقعیت نزول آنها، به کار تاریخگذاری پرداخته است. | # قرآن کریم: اساسیترین و مهمترین منبعی که [[آل غازی، عبدالقادر|ملاحویش]] در تاریخگذاری قرآن از آن استفاده کرده، خود قرآن کریم است. از نگاه وی، مطمئنترین، محکمترین و برترین وسیله فهم دلالتها و مقاصد قرآن و فهم ارتباط و تناسب مطالب آن با یکدیگر و دریافتن ظرف نزول آن، تفسیر قرآن به قرآن است. از نظر او هرگاه که امکان ربط میان برخی آیات با آیات دیگر وجود داشته باشد، چه به لحاظ لغوی یا به لحاظ مدلول آیات یا حوادث یا سبک بیان یا تقریر احکام، تفسیر قرآن به قرآن کارآمد و گرهگشاست. او قرآن را بهعنوان صادقترین و موثقترین منبع در مرتب کردن تاریخی سورهها میشناسد. او با اعتقاد به اصالت این کتاب الهی و نزول هر یک از واحدهای آن به اقتضای شرایط عصر نزول، بیش از همه منابع در تاریخگذاری از آن، بهره برده است. او بر همین اساس، به ساختار و محتوای سورهها، پیوستگی آیات آنها، ارتباط سورههای مختلف و مقاصدشان توجه کرده، ضمن تشخیص مخاطبان آیات و موقعیت نزول آنها، به کار تاریخگذاری پرداخته است. | ||
# منابع روایی: دومین منبع [[آل غازی، عبدالقادر|ملاحویش]] در تاریخگذاری قرآن، توجه به منابع روایی و مهمترین آنها، روایات ترتیب نزول هستند که مورد توجه دانشمندان و مفسران قرار گرفته است. وی در تفسیر خود، به تفحص در میان این روایات میپردازد. وی موقع نقد روایات ترتیب نزول آنها را در صورت تناسب با مستندات قرآنی و سبک و سیاق آیات و سور، قبول میکند. | # منابع روایی: دومین منبع [[آل غازی، عبدالقادر|ملاحویش]] در تاریخگذاری قرآن، توجه به منابع روایی و مهمترین آنها، روایات ترتیب نزول هستند که مورد توجه دانشمندان و مفسران قرار گرفته است. وی در تفسیر خود، به تفحص در میان این روایات میپردازد. وی موقع نقد روایات ترتیب نزول آنها را در صورت تناسب با مستندات قرآنی و سبک و سیاق آیات و سور، قبول میکند. | ||
# منابع تفسیری: از جمله تفاسیر مأثور مانند تفسیر | # منابع تفسیری: از جمله تفاسیر مأثور مانند تفسیر ابن عباس، [[تفسير البغوي|تفسیر بغوی]]، [[تفسیر الخازن|تفسیر خازن]] و [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسیر ابنکثیر]]؛ تفاسیر بلاغی و ادبی مانند [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|تفسیر کشاف]]، [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر بیضاوی]]، [[تفسیر نسفی]]، تفسیر ابیالسعود؛ تفاسیر عرفانی مانند [[تفسير إبن عربي|تفسیر ابن عربی]]، تفسیر ابن محمود نخجوانی، [[تفسیر روح البيان|تفسیر روحالبیان حقی بروسوی]]؛ تفاسیر جامع مانند [[التفسير الكبير (فخر رازی)|تفسیر مفاتیحالغیب]]، [[تفسير الخطیب الشربيني المسمی السراج المنير|تفسیر السراجالمنیر]]؛ منابع فقهی مانند المبسوط سرخسی، الدرالمختار و حاشیه آن از ابن عابدین و طحطاوی، الدرر، الجوهره، و الباجوری علی ابن قاسم؛ منابع عرفانی مانند [[عوارف المعارف|عوارفالمعارف سهروردی]]، البهجة السنیة، احیاءالعلوم غزالی و [[الرسالة القشيرية|الرسالة القشیریة]]<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/76558/42 ر.ک: آشکار تیزابی، محمد فاروق و همکاران، ص42- 45]</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== |