۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ صدوق' به 'شيخ صدوق') |
جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
1. جامع الأحاديث: در آن، 1000 روايت از پيغمبر، به ترتيب حروف الفبا، جمع شده كه مسند هستند؛ شبيه «جامع الصغير» سيوطى. آقابزرگ هم در «الذريعة» همان جملات بالا را عنوان كرده، اما به نظر مىرسد كه مؤلف محترم در آن، نزديك به 600 روايت گردآورى كرده است و شايد علت اينكه علماى مذكور، 1000 روايت را نسبت دادهاند، اين بوده كه گمان كردهاند اين كتاب، تمام جعفريات را در بر دارد <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66</ref>. | 1. جامع الأحاديث: در آن، 1000 روايت از پيغمبر، به ترتيب حروف الفبا، جمع شده كه مسند هستند؛ شبيه «جامع الصغير» سيوطى. آقابزرگ هم در «الذريعة» همان جملات بالا را عنوان كرده، اما به نظر مىرسد كه مؤلف محترم در آن، نزديك به 600 روايت گردآورى كرده است و شايد علت اينكه علماى مذكور، 1000 روايت را نسبت دادهاند، اين بوده كه گمان كردهاند اين كتاب، تمام جعفريات را در بر دارد <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66</ref>. | ||
اكثر روايات اين كتاب در | اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «الإمامة و التبصرة من الحيرة» (كه منسوب به على بن حسين، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسين باشد. | ||
آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در | آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و محدث نورى در «مستدرك» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» على بن حسين و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است <ref>همان</ref>. | ||
2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن <ref>ص 46</ref> كلمه عروس به كار رفته است <ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص 530</ref>. | 2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن <ref>ص 46</ref> كلمه عروس به كار رفته است <ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص 530</ref>. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
كتاب الغايات؛ يعنى امورى كه آنچه غايت چيزى است بهنحو افعل التفضيل از روايات؛ مثل أحبّ الأعمال، أفضل الأعمال، أفضل الدعا، أعظم آية في كتاب الله، أفضل العبادة، خير الدعاء، أشدّ الأشياء و... تهرانى در «الذريعة» و خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار» و عمررضا كحّالة به اين كتاب از ابن الرازى اشاره داشتهاند و [[علامه مجلسى]] و محدث نورى از اين كتاب نقل كردهاند <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66 - 68</ref>. | كتاب الغايات؛ يعنى امورى كه آنچه غايت چيزى است بهنحو افعل التفضيل از روايات؛ مثل أحبّ الأعمال، أفضل الأعمال، أفضل الدعا، أعظم آية في كتاب الله، أفضل العبادة، خير الدعاء، أشدّ الأشياء و... تهرانى در «الذريعة» و خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار» و عمررضا كحّالة به اين كتاب از ابن الرازى اشاره داشتهاند و [[علامه مجلسى]] و محدث نورى از اين كتاب نقل كردهاند <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66 - 68</ref>. | ||
4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از | 4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از «[[بحار الأنوار]]» نقل كرده است. عمررضا كحاله نيز در «معجم المؤلفين» و شيخ آقابزرگ در «الذريعة» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار»، المسلسلات را از وى دانستهاند و همچنين [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «فوائد الرضوية» گفته: «تبرك مىجوييم به ذكر حديثى در فضل شيعه اميرالمؤمنين از كتاب مسلسلات او به توسط بحار...». خوانسارى در باره ويژگى اين كتاب گفته است: «جمع كرده رواياتى را كه در تمام سندش لفظ خاصى قرار گرفته تا برسد به معصوم» <ref>همان</ref>. | ||
نويسنده پس از چهل حديث، استدراك كرده و شش حديث ديگر را افزوده كه حديث سلسلة الذهب و فواطم از آن جمله است <ref>متن كتاب، ص 297 - 304</ref>. | نويسنده پس از چهل حديث، استدراك كرده و شش حديث ديگر را افزوده كه حديث سلسلة الذهب و فواطم از آن جمله است <ref>متن كتاب، ص 297 - 304</ref>. | ||