۱۰۶٬۲۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنس' به 'ابن س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
باب دهم، در 6 فصل درباره فرقههایى است كه اسما و رسما بيرون از اسلاماند. فصل اول درباره فرقههاى يهود چون عنانيه، عيسویه، معاريه و سامريه است. رازى عيسویه را پيروان عيسى بن يعقوب اصفهانى دانسته كه نبوت پيامبر اسلام را قبول دارند؛ ولى بر آنند كه محمد بر عرب مبعوث شد، نه بر عجم و بنى اسرائيل. فصل دوم در شرح فرقههاى مسيحى است كه در آن میان فرقه ملكانيه، يعقوبيه، فرفوريسيه،(فيلسوفى كه عقايد مسيحيت را بر بنياد آراى فلسفى استوار كرد) و ارمنوسيه ذكر شدهاند. فصل سوم در فرقههاى مجوسى است كه رازى از میان آنها تنها از زردشتيان ياد كرده است. | باب دهم، در 6 فصل درباره فرقههایى است كه اسما و رسما بيرون از اسلاماند. فصل اول درباره فرقههاى يهود چون عنانيه، عيسویه، معاريه و سامريه است. رازى عيسویه را پيروان عيسى بن يعقوب اصفهانى دانسته كه نبوت پيامبر اسلام را قبول دارند؛ ولى بر آنند كه محمد بر عرب مبعوث شد، نه بر عجم و بنى اسرائيل. فصل دوم در شرح فرقههاى مسيحى است كه در آن میان فرقه ملكانيه، يعقوبيه، فرفوريسيه،(فيلسوفى كه عقايد مسيحيت را بر بنياد آراى فلسفى استوار كرد) و ارمنوسيه ذكر شدهاند. فصل سوم در فرقههاى مجوسى است كه رازى از میان آنها تنها از زردشتيان ياد كرده است. | ||
فصل چهارم، درباره ثنویت و 4 فرقه آن (مانوى، ديصانى، مزدكى و مرقونيه) است. فصل پنجم، درباره صبائيه (صابئه) و فصل ششم در احوال فلاسفه است. رازى در این فصل به برخى عقايد فيلسوفان اشاره كرده و [[ارسطو]] را بزرگترين آنها و [[ | فصل چهارم، درباره ثنویت و 4 فرقه آن (مانوى، ديصانى، مزدكى و مرقونيه) است. فصل پنجم، درباره صبائيه (صابئه) و فصل ششم در احوال فلاسفه است. رازى در این فصل به برخى عقايد فيلسوفان اشاره كرده و [[ارسطو]] را بزرگترين آنها و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] را بزرگترين شارح او دانسته و متذكر شده كه خود او بخشى مهم از عمر را صرف فلسفه كرده و کتابهایى چون نهایة العقول، المباحث المشرقية، کتاب الملخص و شرح اشارات را در همین علم نوشته است. او همچنين تصريح كرده كه شمارى از آثارش مشتمل بر شرح اصول دين و ابطال شبهههاى فلاسفه و ساير مخالفان است؛ ولى دشمنان و حاسدان بر دين او طعنهها زده و او را خارج از مذهب اهل تسنن دانستهاند. رازى در این مقام به دفاع از خود برخاسته و اتهام بددينى را رد كرده و نه از دشمنانش كه او را متهم داشتهاند، بلكه از دوستانش اظهار شگفتى كرده كه چرا به دفاع از او برنخاستهاند. | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== |