پرش به محتوا

الحبل المتين في إحكام أحكام الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ا' به 'ابن‌ ا'
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ب' به 'ابن‌ ب')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ا' به 'ابن‌ ا')
خط ۴۹: خط ۴۹:
تبلور اصلى کتاب حبل‌المتین، مباحث مهم فقهى است. مؤلف‌، توانمندى‌ خود را در فقاهت و فهم دقیق روایت‌ به‌ نمایش‌ گذاشته است. او براى استنباط احکام الهى‌ گاه‌ در رفع تعارض چند روایت می‌کوشد و گاه به‌ناچار تسلیم روایتى‌ ضعیف‌ می‌گردد و عمل اصحاب‌ را‌ جابر ضعف سند می‌‏داند. و گاه برداشت‏هاى عالمان پیشین از روایتی را تأیید و یا رد می‌کند‌. او – چنان‌که لازمه مباحث فقهى است - گاهى روایاتى را به‌عنوان دلیل یا‌ مؤید استنباط خود ذکر‌ می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>‏.
تبلور اصلى کتاب حبل‌المتین، مباحث مهم فقهى است. مؤلف‌، توانمندى‌ خود را در فقاهت و فهم دقیق روایت‌ به‌ نمایش‌ گذاشته است. او براى استنباط احکام الهى‌ گاه‌ در رفع تعارض چند روایت می‌کوشد و گاه به‌ناچار تسلیم روایتى‌ ضعیف‌ می‌گردد و عمل اصحاب‌ را‌ جابر ضعف سند می‌‏داند. و گاه برداشت‏هاى عالمان پیشین از روایتی را تأیید و یا رد می‌کند‌. او – چنان‌که لازمه مباحث فقهى است - گاهى روایاتى را به‌عنوان دلیل یا‌ مؤید استنباط خود ذکر‌ می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>‏.


به‌طورمعمول، نویسنده‌ به‌ استدلال‏هاى اندیشمندانى چون: [[ابن جنید اسکافی|ابن‌جنید]]، صدوقین، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، [[ابن حمزه، محمد بن علی|ابن‌حمزه‌]]، ابن‌ براج‌، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن‌ادریس]] و شهید، توجه ویژه دارد<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
به‌طورمعمول، نویسنده‌ به‌ استدلال‏هاى اندیشمندانى چون: [[ابن جنید اسکافی|ابن‌جنید]]، صدوقین، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، [[ابن حمزه، محمد بن علی|ابن‌حمزه‌]]، ابن‌ براج‌، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن‌ ادریس]] و شهید، توجه ویژه دارد<ref>ر.ک: همان</ref>‏.


چنانچه‌ انتظار‌ می‌‏رود، بایسته‌ است‌ که‌ تنها فقیهان به شرح‌ احادیث فقهى بپردازند، چراکه شرح این احادیث مساوى با استنباط احکام شرعى و افتاء است؛ برای‌ نمونه‌، مؤلف ‌ ‌در «باب غسل جمعه» ابتدا‌ یازده‌ حدیث‌ معتبر‌(صحیح‌، حسن و موثق) را‌ گزارش‌ می‌کند و سپس در توضیح چند حدیث که در آن تصریح شده که: «الغُسل واجبٌ یوم الجمعة» با‌ بررسى‌ دیگر‌ روایات این‌گونه فتوا می‌دهد: «روایاتی که غسل جمعه را بر هر مرد و زن، بنده و آزاد واجب‌ دانسته، تنها در بیان مبالغه در استحباب است و نمی‌خواهد وجوب غسل را بیان کند».
چنانچه‌ انتظار‌ می‌‏رود، بایسته‌ است‌ که‌ تنها فقیهان به شرح‌ احادیث فقهى بپردازند، چراکه شرح این احادیث مساوى با استنباط احکام شرعى و افتاء است؛ برای‌ نمونه‌، مؤلف ‌ ‌در «باب غسل جمعه» ابتدا‌ یازده‌ حدیث‌ معتبر‌(صحیح‌، حسن و موثق) را‌ گزارش‌ می‌کند و سپس در توضیح چند حدیث که در آن تصریح شده که: «الغُسل واجبٌ یوم الجمعة» با‌ بررسى‌ دیگر‌ روایات این‌گونه فتوا می‌دهد: «روایاتی که غسل جمعه را بر هر مرد و زن، بنده و آزاد واجب‌ دانسته، تنها در بیان مبالغه در استحباب است و نمی‌خواهد وجوب غسل را بیان کند».