ابن راهویه، اسحاق بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بیهقی وی را از اصحاب شافعی و به تعبیر ابونعیم یار و مصاحب و دوست شافعی شمرده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] او را از اصحاب [[امام رضا(ع)|امام علی بن موسی ‌الرضا(ع)]] دانسته است. ابن‌بابویه نوشته است که هنگام عبور امام(ع) از نیشابور، جمعی از دانشمندان و محدثان نیشابور به نزد امام آمدند و از او خواستند که از احادیثی که از پدر خود شنیده است برای آن‌ها نقل کند و امام حدیث مشهور سلسلة الذهب را برای آن‌ها نقل کرد که اسحاق بن راهویه نیز یکی از آن محدثان بود. خطیب و مزی اسامی شیوخ و کسانی را که ابن راهویه از آن‌ها حدیث شنیده و روایت کرده است، مشروحاً آورده‌اند. وی پس از مسافرت‌های خود به شهرهای مهم علمی اسلامی آن روزگار، سرانجام به خراسان بازگشت و در نیشابور ساکن شد. در همین دوره بود که صیت علم و دانش وی نزد خراسانیان منتشر شد. نسائی او را ثقه و امین دانسته است.