۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
قواعد العرفاء و آداب الشعراء (فرهنگ اصلاحات عارفان و شاعران) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۷
، ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR107691J1.jpg | عنوان = قواعد العرفاء و آداب الشعراء (فرهنگ اصلاحات عارفان و شاعران) | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ترینی قندهاری، نظامالدینبن اسحاق (نويسنده) مجاهد، اح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''قواعد العرفاء و آداب الشعراء (فرهنگ اصلاحات عارفان و شاعران)'''، نوشته | '''قواعد العرفاء و آداب الشعراء (فرهنگ اصلاحات عارفان و شاعران)'''، نوشته [[ترینی قندهاری، نظامالدینبن اسحاق|نظامالدین تِرینی قندهاری بن اسحاق پوشنجی]]، نویسنده افغانی در ایران عصر صفوی است. او این فرهنگنامه را به «اسرار العاشقین» و «منازل السالکین» نیز نامگذاری کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص 25</ref>تاریخ تألیف آن در 1121 هجری است. این اثر به اهتمام احمد مجاهد تصحیح و چاپ شده است. | ||
ترینی در این فرهنگنامه نوآوری نموده است به گونهای که 80 درصد اصطلاحهای کتاب از خود اوست و در کتابهای اصطلاحات دیده نمیشود. کتاب در بیست و هشت باب تدوین شده و هر باب در سه بخش عرضه شده است؛ در نخستین بخش، اصطلاحها به زبان عربی توضیح داده شده و از منازل السائرین (خواجه عبدالله انصاری) و دیگر منبعهای عرفانی برگرفته شدهاند. | [[ترینی قندهاری، نظامالدینبن اسحاق|ترینی]] در این فرهنگنامه نوآوری نموده است به گونهای که 80 درصد اصطلاحهای کتاب از خود اوست و در کتابهای اصطلاحات دیده نمیشود. کتاب در بیست و هشت باب تدوین شده و هر باب در سه بخش عرضه شده است؛ در نخستین بخش، اصطلاحها به زبان عربی توضیح داده شده و از منازل السائرین ([[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]]) و دیگر منبعهای عرفانی برگرفته شدهاند. | ||
بخش دوم، در بیان معانی باطن از اصطلاحات عارفان است که نویسنده، برای متن آن از اصطلاحات | بخش دوم، در بیان معانی باطن از اصطلاحات عارفان است که نویسنده، برای متن آن از اصطلاحات «[[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]]»، [[رشف الألحاظ فی کشف الألفاظ]] «[[الفتی تبریزی]]»، [[گلشن راز]] «[[شبستری، محمود|شبستری]]»، [[مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز|شرح گلشن راز]] «[[لاهیجی، محمد بن یحیی|لاهیجی]]»، [[تفسیر حسینی (مواهب علّيه)|تفسیر مواهب علیه]] «[[کاشفی، حسین|واعظ کاشفی]]»، [[كشف الأسرار و عدة الأبرار|کشف الأسرار]] «[[میبدی، ابوالفضل رشیدالدین|میبدی]]» و ... بهره برده است. | ||
بخش سوم، در بیان تشبیهات عاشقان [شاعران] است که برای متن آن از انیس العشاق | بخش سوم، در بیان تشبیهات عاشقان [شاعران] است که برای متن آن از انیس العشاق «شرفالدین رامی» و منبع های دیگر عربی بهره گرفته شده است. <ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص 6-5</ref> | ||
ترینی در مقدمۀ اثرش برای أنس خواننده با فرهنگنامه، نمونهای از برخی واژهها را که در معنای عرفانی بهکاررفتهاند، از زبان عارفان بزرگ آورده است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص 10-6</ref> | ترینی در مقدمۀ اثرش برای أنس خواننده با فرهنگنامه، نمونهای از برخی واژهها را که در معنای عرفانی بهکاررفتهاند، از زبان عارفان بزرگ آورده است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص 10-6</ref> | ||
فهرست آیات، احادیث، سخن بزرگان، اشعار، امثال، اصطلاحات، اشخاص و کتابها در پایان کتاب درج شده است. | فهرست آیات، احادیث، سخن بزرگان، اشعار، امثال، اصطلاحات، اشخاص و کتابها در پایان کتاب درج شده است. | ||