پرش به محتوا

كتاب البسط الشافي في علمي العروض و القوافي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


'''كتاب البسط الشافي في علمي العروض و القوافي'''، تألیف [[فوتیه، جبران میخائیل|جبران بن میخائیل فوتیه بیروتی]] (معاصر)، بحثی مبسوط در موضوع عروض و قافیه و مباحث مرتبط با این دو است.  
'''كتاب البسط الشافي في علمي العروض و القوافي'''، تألیف جبران بن میخائیل فوتیه بیروتی (معاصر)، بحثی مبسوط در موضوع عروض و قافیه و مباحث مرتبط با این دو است.  


نویسنده در مقدمه کتاب، از رواج شعر در وطنش سوریه سخن گفته و اینکه کتاب حاضر را برای توضیح دشواری‌های عروض و قوافی، به‌گونه‌ای نوشته که برای مبتدی و محقق قابل استفاده باشد. سپس اشاره کرده که در تألیف این کتاب از آثار اعلام این علم، چون: بدرالدین دمامینی، محمد بن علی صبان، زکریا انصاری و همچنین از دیگر آثار در موضوع لغت و نحو و ادب، مانند: صحاح، قاموس، الفیه، حواشی مغنی و مانند آن استفاده کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-2</ref>.
نویسنده در مقدمه کتاب، از رواج شعر در وطنش سوریه سخن گفته و اینکه کتاب حاضر را برای توضیح دشواری‌های عروض و قوافی، به‌گونه‌ای نوشته که برای مبتدی و محقق قابل استفاده باشد. سپس اشاره کرده که در تألیف این کتاب از آثار اعلام این علم، چون: [[بدرالدین دمامینی]]، [[صبان، محمد بن علی|محمد بن علی صبان]]، [[زکریا انصاری]] و همچنین از دیگر آثار در موضوع لغت و نحو و ادب، مانند: صحاح، قاموس، الفیه، حواشی مغنی و مانند آن استفاده کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-2</ref>.


او در بخش عروض، که قسمت اعظم از کتاب وی را تشکیل می‌دهد، در ضمن یک مقدمه و چند فصل، از حقیقت علم عروض، موضوع، فایده آن، شعر و اجزای آن، اسباب و اوتادی که تفاعیل عروضی از آنها تشکیل می‌شود، اجزای اصول و اجزای فروع، دوایر عروضی و بحرهای مستعمل و مهمل موجود در آن، زحاف و احکام و مواضع آن و... و نیز بحرهای شانزده‌گانه سخن گفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4-107</ref>.  
او در بخش عروض، که قسمت اعظم از کتاب وی را تشکیل می‌دهد، در ضمن یک مقدمه و چند فصل، از حقیقت علم عروض، موضوع، فایده آن، شعر و اجزای آن، اسباب و اوتادی که تفاعیل عروضی از آنها تشکیل می‌شود، اجزای اصول و اجزای فروع، دوایر عروضی و بحرهای مستعمل و مهمل موجود در آن، زحاف و احکام و مواضع آن و... و نیز بحرهای شانزده‌گانه سخن گفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4-107</ref>.