۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
رساله ذکریه (همدانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'هها' به 'هها'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR108941J1.jpg | عنوان = رساله ذکریه(همدانی، علی بن شهاب الدین ) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = همدانی، علی بن شهاب الدین (نويسنده) تقیزاده طوسی، فریدون (گردآورنده) |زبان | زبان = فا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''رساله ذکریه'''، نوشته امیرسید علی بن شهاب الدین، معروف به میرسیدعلی همدانی و ملقب به علی ثانی(786-714ق) از عارفان مشهور قرن هشتم هجری و قطب سلسلۀ کبرویه و ذهبیه است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص 5</ref>که رساله‌ای کوتاه به فارسی و در باره آداب و اعمال تصوف می‌باشد. این اثر به کوشش فریدون تقیزاده طوسی و با مقدمه و پاورقی‌های او چاپ شده است. | '''رساله ذکریه'''، نوشته امیرسید علی بن شهاب الدین، معروف به میرسیدعلی همدانی و ملقب به علی ثانی(786-714ق) از عارفان مشهور قرن هشتم هجری و قطب سلسلۀ کبرویه و ذهبیه است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص 5</ref>که رساله‌ای کوتاه به فارسی و در باره آداب و اعمال تصوف می‌باشد. این اثر به کوشش فریدون تقیزاده طوسی و با مقدمه و پاورقی‌های او چاپ شده است. | ||
[[رساله ذکریه]] با حمد و ستایش خداوند و درود بر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آغاز می‌شود. سپس، اشاره‌ای به آیۀ «أ لست» کرده و با استناد به آیۀ «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات»(فاطر-32)، سه گروه «ظالمان، مقتصدان و سابقان» را از یکدیگر تمیز می‌دهد و به توصیف آنان می‌پردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9و10</ref>همدانی در پایان رساله‌اش ارکان چهارگانۀ سلوک نزد ارباب طریقت را -که طهارت، توکل، توبه و عدل است- به | [[رساله ذکریه]] با حمد و ستایش خداوند و درود بر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آغاز می‌شود. سپس، اشاره‌ای به آیۀ «أ لست» کرده و با استناد به آیۀ «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات»(فاطر-32)، سه گروه «ظالمان، مقتصدان و سابقان» را از یکدیگر تمیز می‌دهد و به توصیف آنان می‌پردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9و10</ref>همدانی در پایان رساله‌اش ارکان چهارگانۀ سلوک نزد ارباب طریقت را -که طهارت، توکل، توبه و عدل است- به آیههای قرآن مستند می‌کند و برای این ارکان، دو طبقۀ «ظاهر» و «باطن» برمی‌شمرد و آن‌ها را به جنید بغدادی نسبت می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 25و26</ref> | ||
طوسی در پیشگفتار خود، رساله ذکریه را نسخه‌شناسی نموده و از نسخه‌هایی در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، کتابخانه ملی و کتابخانه گنج‌بخش پاکستان یاد کرده است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص 2-1</ref> | طوسی در پیشگفتار خود، رساله ذکریه را نسخه‌شناسی نموده و از نسخه‌هایی در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، کتابخانه ملی و کتابخانه گنج‌بخش پاکستان یاد کرده است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص 2-1</ref> | ||