پرش به محتوا

منظومة اسماء الله الحسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR11018J1.jpg | عنوان = منظومة اسماء الله الحسنی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابی‌صالح (نويسنده) عبدالرحیم، محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ‎‏/‎‏ع‎‏2...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''منظومه اسماء الله الحسنی'''، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «محمد عبدالرحیم» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر [[عبدالقادر گیلانی]] را شرح کرده است. عبدالقادر بن ابی صالح، مؤسس سلسله تصوف قادریه، شافعی یا حنبلی و از سادات حسنی واز بزرگان متصوفه در قرن پنجم و ششم هجری است.
'''منظومه اسماء الله الحسنی'''، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «[[عبدالرحیم، محمد|محمد عبدالرحیم]]» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر [[عبدالقادر گیلانی]] را شرح کرده است. عبدالقادر بن ابی صالح، مؤسس سلسله تصوف قادریه، شافعی یا حنبلی و از سادات حسنی واز بزرگان متصوفه در قرن پنجم و ششم هجری است.


عبدالرحیم در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص21-16</ref>‏ سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های لسان العرب، تاج العروس، رسالۀ قشیریه، احیاءالعلوم و الأسنی فی شرح اسماء الله الحسنی از محمد غزالی و موسوعه اسماء الحسنی از شرباصی استفاده کرده است. همچنین در شرح این نام‌‌ها از برخی بیت‌های ابن عربی، نابلسی، دردیر، قولی و مخیمر بهره گرفته است.
[[عبدالرحیم، محمد|عبدالرحیم]] در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص21-16</ref>‏ سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های لسان العرب، تاج العروس، رسالۀ قشیریه، احیاءالعلوم و الأسنی فی شرح اسماء الله الحسنی از محمد غزالی و موسوعه اسماء الحسنی از شرباصی استفاده کرده است. همچنین در شرح این نام‌‌ها از برخی بیت‌های ابن عربی، نابلسی، دردیر، قولی و مخیمر بهره گرفته است.


عبدالرحیم در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>‏
عبدالرحیم در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>‏