پرش به محتوا

كتاب الإيمان (ابن سلام بغدادی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند')
خط ۳۹: خط ۳۹:
در فصل سوم کتاب، بحث از زیادت و نقصان در ایمان را شاهدیم. در ابتدای این بخش روایتی از عبدالرحمن بن مهدی از اسود بن هلال نقل می‌شود که در آن معاذ بن جبل به مردی می‌گوید: ساعتی با ما بنشین تا ایمان بیاوریم؛ یعنی خدا را یاد کنیم.
در فصل سوم کتاب، بحث از زیادت و نقصان در ایمان را شاهدیم. در ابتدای این بخش روایتی از عبدالرحمن بن مهدی از اسود بن هلال نقل می‌شود که در آن معاذ بن جبل به مردی می‌گوید: ساعتی با ما بنشین تا ایمان بیاوریم؛ یعنی خدا را یاد کنیم.


سفیان و اوزاعی و مالک بن انس با استناد به این قول، تمامی اعمال نیک را از باب ازدیاد در اسلام شمرده‌اند. دلیل آنان در این امر، توصیفات خداوند متعال در پنج مورد از کتابش از مؤمنان است که سه موردش عبارت است از آیات 173 آل عمران: '''الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَاناً وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ'''‌ (همان کسانى که [برخى از] مردم به ایشان گفتند: «مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‏اند؛ پس، از آنها بترسید»، و [لى این سخن] بر ایمانشان افزود و گفتند : «خدا ما را بس است و نیکو حمایتگرى است»)، 31 مدثر: '''... لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكتَابَ وَ يَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَاناً...''' (... تا آنان که اهل کتابند یقین به هم رسانند و ایمان کسانى که ایمان آورده‏اند، افزون گردد...) و 4 فتح: '''لِيزدَادُواْ إِيمَانا مَّعَ إِيمَانِهِم''' (تا ایمانى بر ایمان خود بیفزایند).
سفیان و اوزاعی و مالک بن انس با استناد به این قول، تمامی اعمال نیک را از باب ازدیاد در اسلام شمرده‌اند. دلیل آنان در این امر، توصیفات خداوند متعال در پنج مورد از کتابش از مؤمنان است که سه موردش عبارت است از آیات 173 آل عمران: '''الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَاناً وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ'''‌ (همان کسانى که [برخى از] مردم به ایشان گفتند: «مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‌‏اند؛ پس، از آنها بترسید»، و [لى این سخن] بر ایمانشان افزود و گفتند : «خدا ما را بس است و نیکو حمایتگرى است»)، 31 مدثر: '''... لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكتَابَ وَ يَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَاناً...''' (... تا آنان که اهل کتابند یقین به هم رسانند و ایمان کسانى که ایمان آورده‌‏اند، افزون گردد...) و 4 فتح: '''لِيزدَادُواْ إِيمَانا مَّعَ إِيمَانِهِم''' (تا ایمانى بر ایمان خود بیفزایند).


اهل سنت با تبعیت از این آیات، آنها را این‌گونه تأویل کرده‌اند که زیادت بر ایمان عبارت است از کارهای پاک و نیک، ولی کسانی که باور دارند: ایمان عبارت است از قول نه عمل، درباره این آیات، چهار توجیه ارائه کرده‌اند...<ref>ر.ک: همان، ص44-46</ref>.
اهل سنت با تبعیت از این آیات، آنها را این‌گونه تأویل کرده‌اند که زیادت بر ایمان عبارت است از کارهای پاک و نیک، ولی کسانی که باور دارند: ایمان عبارت است از قول نه عمل، درباره این آیات، چهار توجیه ارائه کرده‌اند...<ref>ر.ک: همان، ص44-46</ref>.