الوصایا (رفاعی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''الوصایا''' اثر احمد بن علی رفاعی که وصیت‌ها و نامه‌های وی به شخصیت‌های مختلف است که توسط دکتر محمد زینهم محمد عزب، تحقیق شده و محقق با افزودن تعلیقاتی بر این وصایا بر وضوح متن آن یاری رسانده است.  

کتاب، حاوی 5 وصیت از رفاعی است؛<ref>ر.ک: فهرست مطالب کتاب، ص56</ref> وصیت اول او به ابو مظفر یوسف بن مقتفی(518 – 664 ه‍.) معروف به المستنجد بالله عباسی است که به فهم و ذکاوت و فضل توصیف شده و از رفاعی درخواست نصیحت کرده بود، رفاعی، روایتی را که در برخی صحاح اهل سنت با مضمون «نصیحت بودن دین» است، دستاویز قبول درخواست نصیحت از مستنجد قرار می‌دهد و می‌نویسد: اگر این روایت نبود، هرگز به نصیحت شخصی مانند تو، دست نمی‌زدم چرا که نصیحت مانند تویی دو شرط لازم دارد؛ اخلاص از ناصح و قبول به شرط عمل به نصیحت از برادر دینی... .<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>

وصیت دوم به سبطش ابو اسحاق علی ابراهیم اعزب است.<ref>ر.ک: همان، ص17</ref> وصیت سوم، سخن اوست به پسر خواهرش سید عبدالرحمن، در حالی که درباره او شنیده بود که بسیار عجول است و در حالت ناراحتی عظیمی به سر می‌برد؛ او را به نزد خودش خوانده و در کنار دستش نشاند و سخنانی را به او گفت و از او خواست این سخنان را بنویسد و پیش خودش نگه دارد... .<ref>ر.ک: همان، ص29</ref> وصیت چهارم، عمومی و کلی است و مخاطبش همه برادران دینی رفاعی هستند.<ref>ر.ک: همان، ص33</ref> مخاطب پنجمین وصیت نیز مانند مورد قبلی است و گفته شده این وصیت، آخرین مجلس وعظ اوست که قبل از وفاتش ایراد کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>