پرش به محتوا

حاشية الشيخ محمد ابوالنجا علی شرح الشيخ خالد الأزهري علی الآجرومية في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
'''حاشية الشيخ محمد ابوالنّجا علي شرح الشيخ خالد الأزهري علي الآجُرّوميّة في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي'''، حاشیه محمد ابوالنّجا (متوفی بعد از 1223ق) بر شرحی است که خالد الأزهری (متوفی 905ق) بر کتاب نحوی «الآجُرومیّة» نوشته است. محمود نصّار کتاب را تصحیح نموده و بر آن پاورقی زده است.  
'''حاشية الشيخ محمد ابوالنّجا علي شرح الشيخ خالد الأزهري علي الآجُرّوميّة في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي'''، حاشیه محمد ابوالنّجا (متوفی بعد از 1223ق) بر شرحی است که خالد الأزهری (متوفی 905ق) بر کتاب نحوی «الآجُرومیّة» نوشته است. محمود نصّار کتاب را تصحیح نموده و بر آن پاورقی زده است.  


لازم به توضیح است که «الاجرومیة فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی معروف به ابن آجُرّوم (از نحویان بزرگ اهل مغرب متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبانهای مختلف ترجمه شده و شروح مختلفی نیز بر آن نگاشته شده است.  
لازم به توضیح است که «الاجرومیة فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی معروف به ابن آجُرّوم (از نحویان بزرگ اهل مغرب متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده و شروح مختلفی نیز بر آن نگاشته شده است.  


شیخ ابوالنّجا در انتهای این حاشیه نوشته است که کتاب را در 1223ق به اتمام رسانده است<ref>مقدمه محقق، ص3</ref>.  
شیخ ابوالنّجا در انتهای این حاشیه نوشته است که کتاب را در 1223ق به اتمام رسانده است<ref>مقدمه محقق، ص3</ref>.  
خط ۳۵: خط ۳۵:
به تصریح محشی بسیاری از مطالب و نکاتی را که بر شرح خالد الازهری نوشته است برگرفته از حاشیه استادش حسن بن علي بن احمد مدابغی شافعی (متوفی 1170ق) است و از کتب دیگر نیز مطالبی به آن ضمیمه کرده است<ref>همان، ص 8</ref>.  
به تصریح محشی بسیاری از مطالب و نکاتی را که بر شرح خالد الازهری نوشته است برگرفته از حاشیه استادش حسن بن علي بن احمد مدابغی شافعی (متوفی 1170ق) است و از کتب دیگر نیز مطالبی به آن ضمیمه کرده است<ref>همان، ص 8</ref>.  


نویسنده همچنین از آراء نحویون بزرگ بصری و کوفی استفاده کرده است. بصریونی که از آنها استفاده کرده عبارتند از: ابو عمرو بن علا (متوفی 154ق)، خلیل بن احمد فراهیدی مؤلف کتاب العین (متوفی 170ق)، سیبویه (متوفی 180ق)؛ اخفش (متوفی 215ق) و مبرّد (285ق). همچنین کوفیون عبارتند از: علی بن حمزه کسائی (متوفی 189ق) و یحیی بن زیاد فرّاء (متوفی 207ق)<ref>همان، ص5</ref>.  
نویسنده همچنین از آراء نحویون بزرگ بصری و کوفی استفاده کرده است. بصریونی که از آن‌ها استفاده کرده عبارتند از: ابو عمرو بن علا (متوفی 154ق)، خلیل بن احمد فراهیدی مؤلف کتاب العین (متوفی 170ق)، سیبویه (متوفی 180ق)؛ اخفش (متوفی 215ق) و مبرّد (285ق). همچنین کوفیون عبارتند از: علی بن حمزه کسائی (متوفی 189ق) و یحیی بن زیاد فرّاء (متوفی 207ق)<ref>همان، ص5</ref>.  


محمود نصّار محقق اثر در پاورقی، آدرس آیات، منابعی برای مراجعه، مصادر اشعار و توضیحاتی پیرامون برخی مطالب و ابیات ذکر کرده است.  
محمود نصّار محقق اثر در پاورقی، آدرس آیات، منابعی برای مراجعه، مصادر اشعار و توضیحاتی پیرامون برخی مطالب و ابیات ذکر کرده است.  
فهرست محتوا پایان کتاب آمده است.


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۱٬۵۹۲

ویرایش