۱٬۵۹۵
ویرایش
القراءات الشاذة و توجيهها النحوي: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
در فصل اول از مفهوم قراءات و تاریخ شذوذ بحث شده است. نویسنده ابتدا به اختصار تاریخ قرآن کریم را مطرح و سپس قراءات را معرفی و حدود آنها را تبیین کرده است. | در فصل اول از مفهوم قراءات و تاریخ شذوذ بحث شده است. نویسنده ابتدا به اختصار تاریخ قرآن کریم را مطرح و سپس قراءات را معرفی و حدود آنها را تبیین کرده است. | ||
در فصل دوم، بین دیدگاه نحویون مقدم بر ابن جنی جمع شده و تلاش‌ها و توجیهات پراکنده ایشان مرتب شده است. ابتدا کوشش‌های نحویون پیش از سیبویه و پس از آن سیبویه، اخفش، کسایی، فراء، قطرب و... مطرح شده است. نویسنده سپس به نحویون قرن چهارم مانند: طبری، زجاج، علی بن سلیمان اخفش و ابن سراج پرداخته است. | در فصل دوم، بین دیدگاه نحویون مقدم بر ابن جنی جمع شده و تلاش‌ها و توجیهات پراکنده ایشان مرتب شده است. ابتدا کوشش‌های نحویون پیش از سیبویه و پس از آن سیبویه، اخفش، کسایی، فراء، قطرب و... مطرح شده است. نویسنده سپس به نحویون قرن چهارم مانند: طبری، زجاج، علی بن سلیمان اخفش و ابن سراج پرداخته است. | ||
فصل سوم به بررسی کتاب «المحتسب» اختصاص دارد. تبیین مفهوم ابن جنی از قراءات، و انگیزه‌های او از تألیف این کتاب، ذکر مفهوم عمومی احتجاج و قواعد احتجاج نزد ابن جنی از جمله مباحث این فصل است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> ابن جنی در المحتسب به همه قرائات شاذ اشاره نکرده است، بلکه مبنای او در انتخاب، قرائاتی است که در نسبت با قرائات سبعه ابن مجاهد، در آن دوران با عنوان «قرائات شاذ» از | فصل سوم به بررسی کتاب «المحتسب» اختصاص دارد. تبیین مفهوم ابن جنی از قراءات، و انگیزه‌های او از تألیف این کتاب، ذکر مفهوم عمومی احتجاج و قواعد احتجاج نزد ابن جنی از جمله مباحث این فصل است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> ابن جنی در المحتسب به همه قرائات شاذ اشاره نکرده است، بلکه مبنای او در انتخاب، قرائاتی است که در نسبت با قرائات سبعه ابن مجاهد، در آن دوران با عنوان «قرائات شاذ» از آنها یاد شده است. از این روست که ابن جنی در المحتسب، قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع و یعقوب حضرمی را به مثابه نمونه‌هایی از قرائات شاذ برشمرده است. این در حالی است که در دوره‌های بعد با اضافه شدن قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع، یعقوب حضرمی و خلف بن هشام بزاز به قرائات سبعه، شاهد قرائات عشره‌ای هستیم که توسط برخی دیگر از اصولیان اهل سنت مانند امام بغوی، تاج الدین سبکی و پدرش شیخ امام ابوالحسن سبکی متواتر شناخته شده‌اند و با آنها به مثابه قرائات شاذ معامله نمی‌شود.<ref>ر.ک: ایروانی نجفی، مرتضی ؛ سلمان نژاد، مرتضی؛ ص185</ref> | ||
در فصل چهارم، مسائل نحوی که قرائات شاذه را ایجاد کرده، گرآوری شده است: این مسائل در دو بخش مسائلی که علما بر شاذ بودن آن اجماع دارند و مسائلی که شذوذ آن نزد علما اختلافی است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> | در فصل چهارم، مسائل نحوی که قرائات شاذه را ایجاد کرده، گرآوری شده است: این مسائل در دو بخش مسائلی که علما بر شاذ بودن آن اجماع دارند و مسائلی که شذوذ آن نزد علما اختلافی است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> | ||
فصل پنجم به تقویم و | فصل پنجم به تقویم و ارزشگذاری دیدگاه‌های نحویون درباره قرائات شاذ اختصاص یافته است. در خاتمه کتاب، انگیزه‌های بحث و نتایج به‌دست آمده برجسته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref> | ||
فهرست محتوا، قرائات شاذ، شعر، اعلام و کتابنامه در پایان کتاب آمده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||