۱٬۵۹۳
ویرایش
شناخت‌نامه حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
این کتاب، در شانزده فصل و نزدیک به یک هزار متن روایی و تعداد 23 توضیح و تحلیل، مهم‌ترین مباحث مرتبط با حدیث‌شناسی را تقدیم علاقه‌مندان می‌کند و در پایان، به اجمال محدثان بزرگ و مهم‌ترین مؤلفان کتاب‌های حدیثی جهان اسلام را معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: درآمد، ص11</ref> | این کتاب، در شانزده فصل و نزدیک به یک هزار متن روایی و تعداد 23 توضیح و تحلیل، مهم‌ترین مباحث مرتبط با حدیث‌شناسی را تقدیم علاقه‌مندان می‌کند و در پایان، به اجمال محدثان بزرگ و مهم‌ترین مؤلفان کتاب‌های حدیثی جهان اسلام را معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: درآمد، ص11</ref> | ||
اينك توضيح كوتاهى در بارۀ محتواى فصل‌هاى آن: فصل يكم: شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به تبيين معانى «سنّت» و كاربردهاى اين واژه در احاديث اهل بيت عليهم السلام و بر نمودن نصوصى كه تأكيد دارند سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله مستند به وحى است و همۀ معارف مورد نياز جامعه، در قرآن كريم و سنّت نبوى وجود دارد. فصل دوم: حجّيت سنّت نبوى در اين فصل، آيات و رواياتى مطرح شده‌اند كه دلالت دارند بر وجوب تمسّك به سنّت، فضيلت عمل به سنّت، حرمت مخالفت با سنّت، همچنين آيات و رواياتى كه اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت از خدا دانسته‌اند و حجّيت سنّت را اثبات مى‌كنند. فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مى‌كنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله، رجوع به خاندان رسالت است؛ پايان‌بخش اين فصل، تحليلى است در بارۀ شيوۀ احراز سنّت. فصل چهارم: اهمّيت حديث‌شناسى، آشنايى با احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. ازاين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكرۀ حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مى‌شود و تحليلى در بارۀ همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مى‌شود. فصل پنجم: نقل حديث، شامل گزارش‌هايى است در بارۀ ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان ،فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‌هاى لازم براى راوى ، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راه‌هاى تحمّل حديث. فصل ششم: كتابت حديث. فصل هفتم: فهم حديث، دربارۀ درايت و فهم حديث. فصل هشتم: ملاك‌هاى درستى احاديث براى راستى‌آزمايى احاديثى كه به اهل بيت عليهم السلام نسبت داده مى‌شوند. فصل نهم: عرضۀ حديث بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت حديث، در صورت امكان، عرضه و ارائه آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام يا اصحاب بزرگ و مورد اعتماد آن‌هاست. فصل دهم: اختلاف حديث در ميان احاديث، گاه به رواياتى برخورد مى‌كنيم كه ميان آن‌ها، اختلاف و تعارض وجود دارد. لذا بايد ديد علّت چيست؟ و در اين گونه موارد چه بايد كرد؟ فصل يازدهم: حديث‌سازى، شامل احاديثى است در بارۀ هشدار پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت به خطر احاديث ساختگى و پيش‌بينى پديد آمدن اين خطر فرهنگى در جهان اسلام. فصل دوازدهم: برخى احاديث ناب و برگزيده، احاديثى كه نقل آن‌ها مورد تأكيد قرار گرفته، مواعظ كوتاه و جوامع حكمت‌ها. فصل سيزدهم: محدّثان برجستۀ پيرو اهل بيت عليهم السلام، جايگاه آنان در نقل حديث و آثار حديثى آنان به اجمال معرفى مى‌شوند. فصل چهاردهم: محدّثان برجستۀ اهل سنّت. فصل پانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى پيرو اهل بيت عليهم السلام. فصل شانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى اهل سنّت.<ref>ر.ک: | اينك توضيح كوتاهى در بارۀ محتواى فصل‌هاى آن: فصل يكم: شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به تبيين معانى «سنّت» و كاربردهاى اين واژه در احاديث اهل بيت عليهم السلام و بر نمودن نصوصى كه تأكيد دارند سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله مستند به وحى است و همۀ معارف مورد نياز جامعه، در قرآن كريم و سنّت نبوى وجود دارد. فصل دوم: حجّيت سنّت نبوى در اين فصل، آيات و رواياتى مطرح شده‌اند كه دلالت دارند بر وجوب تمسّك به سنّت، فضيلت عمل به سنّت، حرمت مخالفت با سنّت، همچنين آيات و رواياتى كه اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت از خدا دانسته‌اند و حجّيت سنّت را اثبات مى‌كنند. فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مى‌كنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله، رجوع به خاندان رسالت است؛ پايان‌بخش اين فصل، تحليلى است در بارۀ شيوۀ احراز سنّت. فصل چهارم: اهمّيت حديث‌شناسى، آشنايى با احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. ازاين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكرۀ حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مى‌شود و تحليلى در بارۀ همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مى‌شود. فصل پنجم: نقل حديث، شامل گزارش‌هايى است در بارۀ ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان ،فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‌هاى لازم براى راوى ، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راه‌هاى تحمّل حديث. فصل ششم: كتابت حديث. فصل هفتم: فهم حديث، دربارۀ درايت و فهم حديث. فصل هشتم: ملاك‌هاى درستى احاديث براى راستى‌آزمايى احاديثى كه به اهل بيت عليهم السلام نسبت داده مى‌شوند. فصل نهم: عرضۀ حديث بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت حديث، در صورت امكان، عرضه و ارائه آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام يا اصحاب بزرگ و مورد اعتماد آن‌هاست. فصل دهم: اختلاف حديث در ميان احاديث، گاه به رواياتى برخورد مى‌كنيم كه ميان آن‌ها، اختلاف و تعارض وجود دارد. لذا بايد ديد علّت چيست؟ و در اين گونه موارد چه بايد كرد؟ فصل يازدهم: حديث‌سازى، شامل احاديثى است در بارۀ هشدار پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت به خطر احاديث ساختگى و پيش‌بينى پديد آمدن اين خطر فرهنگى در جهان اسلام. فصل دوازدهم: برخى احاديث ناب و برگزيده، احاديثى كه نقل آن‌ها مورد تأكيد قرار گرفته، مواعظ كوتاه و جوامع حكمت‌ها. فصل سيزدهم: محدّثان برجستۀ پيرو اهل بيت عليهم السلام، جايگاه آنان در نقل حديث و آثار حديثى آنان به اجمال معرفى مى‌شوند. فصل چهاردهم: محدّثان برجستۀ اهل سنّت. فصل پانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى پيرو اهل بيت عليهم السلام. فصل شانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى اهل سنّت.<ref>ر.ک: همان، ص15-11</ref> | ||