پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR00011.jpg|بی‌قاب|چپ|گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی|175px]]
[[پرونده:NUR00087J1.jpg|بی‌قاب|چپ|تنبيه الأمة و تنزيه الملة|175px]]


'''سید محمدرضا گلپایگانی''' (1278-۱۳۷۲ش) از مراجع تقلید معاصر که پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]]، به مرجعیت رسید. وی از زمره مخالفین رژیم پهلوی و از همراهان [[امام خمینی]] بود که پس از تبعید امام به عراق، بیانیه‌ها، اعلامیه‌ها، تلگراف‌ها و سخنرانی‌هایی در حمایت از [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و انقلاب اسلامی ایراد نمود.
'''تنبیه الأمة و تنزیه الملة''' تألیف [[نایینی، محمدحسین|آیت‌الله میرزا محمدحسین غروى نائینى]] (متوفی 1355ق) مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت مشروطه، بر اساس نگرش شیعی، و به زبان فارسی است. هدف اصلی کتاب، نفی استبداد و اقامه دلیل بر درستی حکومت مشروطه، بر اساس مکتب تشیع و پاسخ به اشکالات و شبهات مخالفان مشروطه است.  


حضرت آیت‌الله گلپایگانى در مدت زعامت خود کارهاى ارزشمند فراوانى را انجام داده است. از جمله آثار و خدمات اجتماعى ایشان مى‌توان به این موارد اشاره کرد:
پس از اعلان مشروطیت در ایران، مؤلف را بزرگترین حامیان مشروطه شمرده‌اند که با تألیف این کتاب مشهور و ارزندۀ «تنبیه الأمّة و تنزیه الملّة»، که مورد تأیید رهبران مشروطه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد کاظم خراسانى]] و [[ملاّ عبداللّه مازندرانى]] قرار گرفت، سهم وافرى در این نهضت ایفا کرد.


# تأسیس بیمارستان گلپایگانى؛
تألیف این اثر در شرائط دشوار آن روز از یک سو در میان مسلمانان پشتوانه‌اى نظرى براى مشروطه بشمار مى‌آمد،
# تأسیس مدارس علمى تحت برنامه؛
# تأسیس دار القرآن؛
# انتشار مجله رسالة القرآن؛
# برنامه معجم فقهى؛ و...


این خورشید فقاهت سرانجام پس از 32 سال مرجعیت و نزدیک به 70 سال تدریس در حوزه علمیه و بعد از 98 سال زندگى پربار و بابرکت در عصر پنج‌شنبه 24 جمادى‌الثانى 1414ق، برابر با 18 آذرماه 1372ش، در بیمارستان شهید رجایى تهران دعوت حق را لبیک گفته و چهره در نقاب خاک کشید و جهانى را به سوگ خود نشانید.<span class="mp-more">
سرنوشت ناگوار مشروطه در ایران که به حاکمیت استبداد سیاه خاندان پهلوى منتهى شد، و حوزه و روحانیت و رهبران مشروطه را مأیوس ساخت، از ارزش و اهمیت این اثر نمى‌کاهد، هر چند نائینى از اینکه کتابش پشتوانۀ چنان مشروطه‌اى باشد و مورد سوء استفادۀ قدرت طلبان و فرصت طلبان مدّعى مشروطه خواهى قرار گیرد، ابا داشت و ناراحتى خود را از انتشار کتابش در آن شرائط مخفى نمى‌کرد.
[[گلپایگانی، سید محمدرضا|'''ادامه ...''']]
 
کتاب حاضر مهمترین اثر [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] که شهرت اجتماعى-سیاسى او مرهون آن است، به شمار مى رود.<span class="mp-more">
[[تنبيه الأمة و تنزيه الملة|'''ادامه ...''']]
</span>
</span>