پرش به محتوا

ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد'
جز (جایگزینی متن - 'رياض العلماء' به 'رياض العلماء')
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد')
خط ۴۷: خط ۴۷:
او در آغاز غيبت كبرى مى‌زيسته است.
او در آغاز غيبت كبرى مى‌زيسته است.


از «بحر العلوم» نقل شده است كه او استاد جعفر بن قولويه بوده و جعفر بن قولويه استاد شيخ مفيد بوده است. اين قول از قول بالا كه جعفر بن قولويه را همدوره على بن بابويه معرفى كرده است،اقرب به تحقيق است.  
از «بحر العلوم» نقل شده است كه او استاد جعفر بن قولويه بوده و جعفر بن قولويه استاد [[شيخ مفيد]] بوده است. اين قول از قول بالا كه جعفر بن قولويه را همدوره على بن بابويه معرفى كرده است،اقرب به تحقيق است.  


آراء ابن ابى عقيل در فقه زياد نقل مى‌شود. او از چهره‌هايى است كه مكرر به نام‌او در فقه بر مى‌خوريم.  
آراء ابن ابى عقيل در فقه زياد نقل مى‌شود. او از چهره‌هايى است كه مكرر به نام‌او در فقه بر مى‌خوريم.  


حسن بن ابى عقيل ملقب به «حذاء» معروف به «عمانى» و «ابن عقيل»، كنيه‌اش «ابو على»، از فقهاى بزرگ و از بزرگان اماميه و از متكلمين وارسته‌اى است كه معاصر با ثقة الاسلام كلينى (متوفى329) بوده، و از اساتيد شيخ مفيد به شمار مى‌آيد.  
حسن بن ابى عقيل ملقب به «حذاء» معروف به «عمانى» و «ابن عقيل»، كنيه‌اش «ابو على»، از فقهاى بزرگ و از بزرگان اماميه و از متكلمين وارسته‌اى است كه معاصر با ثقة الاسلام كلينى (متوفى329) بوده، و از اساتيد [[شيخ مفيد]] به شمار مى‌آيد.  


==گفتار بزرگان==
==گفتار بزرگان==
خط ۵۸: خط ۵۸:
مرحوم مدرس صاحب ريحانة الادب درباره او مى‌نويسد:  
مرحوم مدرس صاحب ريحانة الادب درباره او مى‌نويسد:  


«شيخ مفيد به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، اين دو فقيه جليل القدر به «قديمين» (دو تن از قدما) تعبير آورده مى‌شود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر محقق حلى و علامه و متاخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل به مجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است...»  
«[[شيخ مفيد]] به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، اين دو فقيه جليل القدر به «قديمين» (دو تن از قدما) تعبير آورده مى‌شود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر محقق حلى و علامه و متاخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل به مجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است...»  


مرحوم ميرزا عبد الله افندى صاحب [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] درباره او گويد:  
مرحوم ميرزا عبد الله افندى صاحب [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] درباره او گويد:  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش