همایون نامه: تاریخ منظوم حکیم زجاجی سراینده سده هفتم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تاريخ طبرى' به 'تاريخ طبرى'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR11214J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - 'تاريخ طبرى' به 'تاريخ طبرى')
خط ۷۰: خط ۷۰:
فرهنگ جهان‌گيرى در ميان 385 سراينده كه شعرشان به شاهد لغت آمده، بيش از سى بار از حكيم زجّاجى نام برده و از سروده‌هاى وى نقل كرده و اين ياد و نام، روشن مى‌سازد كه مير جمال الدين حسين انجوى شيرازى، نويسنده اين فرهنگ دست كم در آن روزگار (ميان سال‌هاى 1005 و 1032ق)، بى‌گمان، به نسخه‌اى از ديوان زجّاجى دست‌رسى داشته است. نيز آشكار مى‌كند كه سروده‌هاى او از اعتبارى برخوردار بوده است كه در كنار شعرهاى فردوسى، حافظ، سعدى و بزرگانى ديگر جاى مى‌گيرد و سراينده خود، «حكيم» ناميده مى‌شود.
فرهنگ جهان‌گيرى در ميان 385 سراينده كه شعرشان به شاهد لغت آمده، بيش از سى بار از حكيم زجّاجى نام برده و از سروده‌هاى وى نقل كرده و اين ياد و نام، روشن مى‌سازد كه مير جمال الدين حسين انجوى شيرازى، نويسنده اين فرهنگ دست كم در آن روزگار (ميان سال‌هاى 1005 و 1032ق)، بى‌گمان، به نسخه‌اى از ديوان زجّاجى دست‌رسى داشته است. نيز آشكار مى‌كند كه سروده‌هاى او از اعتبارى برخوردار بوده است كه در كنار شعرهاى فردوسى، حافظ، سعدى و بزرگانى ديگر جاى مى‌گيرد و سراينده خود، «حكيم» ناميده مى‌شود.


به هر روى، مصحح كتاب، درون‌مايه اثر را با تاريخ طبرى، تاريخ ابن خلدون، حبيب السير و ...، سنجيده است. يادداشت وى در باره  كيستى سراينده و ممدوحان وى، تاريخ سروده شدن منظومه و چگونگى بازنويسى اين نسخه از آن، اطلاعات فرامتنى سودمندى را در باره  همايون‌نامه دربر دارد. وى، نسخه بدل‌ها را در پانوشت هر يك از صفحات كتاب آورده و نمايه‌اى از جاى‌ها و كسان ياد شده در كتاب و سه عكس از نسخه خطى‌اش در پايان آن گنجانده است. نشستن چند نقطه (...) را در جاى مصراع‌هايى از اين منظومه بلند، از پى‌آمدهاى ناخوانايى و افتادگى‌هاى نسخه اصلى بايد به شمار آورد.
به هر روى، مصحح كتاب، درون‌مايه اثر را با [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاريخ طبرى]]، تاريخ ابن خلدون، حبيب السير و ...، سنجيده است. يادداشت وى در باره  كيستى سراينده و ممدوحان وى، تاريخ سروده شدن منظومه و چگونگى بازنويسى اين نسخه از آن، اطلاعات فرامتنى سودمندى را در باره  همايون‌نامه دربر دارد. وى، نسخه بدل‌ها را در پانوشت هر يك از صفحات كتاب آورده و نمايه‌اى از جاى‌ها و كسان ياد شده در كتاب و سه عكس از نسخه خطى‌اش در پايان آن گنجانده است. نشستن چند نقطه (...) را در جاى مصراع‌هايى از اين منظومه بلند، از پى‌آمدهاى ناخوانايى و افتادگى‌هاى نسخه اصلى بايد به شمار آورد.


== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==
خط ۸۹: خط ۸۹:
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش