۱۹٬۵۷۴
ویرایش
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR34217J1.jpg | عنوان = معالم البلاغه در علم معانی و بيا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''معالم البلاغه در علم معانی و بيان و بديع'''، نوشته محمد خليل رجایی به زبان فارسی است. | ||
<references/> | |||
== | دکتر علیمحمد مژده، رئیس دانشکده ادبیات (سال 1340) درباره این کتاب مینویسد: | ||
از دانشمند محترم، جناب آقای محمد خليل رجایی تقاضا شد که به تألیف | |||
کتابی سودمند درعلوم معانی و بیان وبدیع به زبان فارسی، دستیازند و ضمن رعایت ایجاز و اختصار، تألیفی جامع و کامل بپردازند تا هم دانشجویان رشته ادبیات فارسی از زحمت جزوهنویسی فراغتیابند و هم، دیگرطالبان علوم ادبی، مجموعهای از دروس معانی و بیان، دراختیار داشتهباشند؛ خوشبختانه، این دعوت مورد قبول قرارگرفت و این کتاب، که بیشک و شبهه، در نوع خود کمنظیر و در عین اختصار، جامع مسائل و دقایق علوم معانی و بیان و بدیع است، پرداخته شد. | |||
در زبان فارسی، کمتر تألیف سودمندی در فن مزبور، صورت گرفته و با توجه به همین نکته، ارزش کتاب حاضر بیشتر ظاهر میشود. <ref> ر.ک: مقدمه دکتر مژده ؛ ص 4 </ref> | |||
این مجموعه، تألیفی است در علم بلاغت و علم توابع بلاغت، مشتمل بر اصول عمده و فوائد مهم هردو علم، با ذکر شواهد و امثله عربی و فارسی که در تصنیف و تحریر مطالب آن، حتیالامکان، اختصار وافی به مقصود، رعایتشده و بر یک مقدمه و سه فن، مرتب گردیدهاست: | |||
فن اول علم معانی، فن دوم علم بیان، که ایندو را «علم بلاغت» گویند و فن سوم علم بدیع که آنرا «علم توابع بلاغت» نیز مینامند. | |||
غایت و غرض از این سهعلم، آگاهی بر لطائف و دقایق عبارات و درک محسنات ذاتی و عَرَضی سخن منثور و منظوم، تازی و پارسی و تشخیص کلام فصیح از غیرفصیح و بلیغ از غیربلیغ. <ref> ر.ک: مقدمه مؤلف ؛ ص 1و2 </ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منبع مقاله== | |||
#مقدمه دکتر پژوه | |||
#مقدمه مؤلف | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
ویرایش