۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلى' به 'علامه حلى') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''خلاصة الأقوال في معرفة الرجال''' تأليف شيخ حسن بن يوسف بن مطهر حلى، معروف به علامه حلى (648- 726ق)، كتابى است در رجالشناسى اخبار و احاديث كه بر اساس جرح و تعديل راويان، به زبان عربى و در سال 693ق تأليف و با تحقيق شيخ جواد قيومى منتشر شده است. اين كتاب كه به «رجال حلى» نيز معروف است از اصول هشتگانه رجالى شيعه به شمار مىآيد. با تحقيق شيخ جواد قيومى منتشر شده است. | '''خلاصة الأقوال في معرفة الرجال''' تأليف شيخ حسن بن يوسف بن مطهر حلى، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (648- 726ق)، كتابى است در رجالشناسى اخبار و احاديث كه بر اساس جرح و تعديل راويان، به زبان عربى و در سال 693ق تأليف و با تحقيق شيخ جواد قيومى منتشر شده است. اين كتاب كه به «رجال حلى» نيز معروف است از اصول هشتگانه رجالى شيعه به شمار مىآيد. با تحقيق شيخ جواد قيومى منتشر شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
همانگونه كه از نام كتاب پيداست، اين اثر خلاصه كتب فهرست [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست شيخ، رجال شيخ، رجال كشى و رجال ابن غضائرى و بعضى ديگر از آثار رجالى مىباشد؛ يعنى خلاصه مهمترين آراء در باب علم رجال است و شباهت زيادى هم با رجال ابن داوود دارد؛ چراكه نويسنده آن مانند ابن داوود، شاگرد سيد بن طاووس بوده و مانند او كتابش را به دو بخش تقسيم كرده كه در يك بخش روايات كسانى را كه به آنها اعتماد داشته و به روايات آنها عمل مىكرده ذكر كرده و در بخش ديگر، روايات كسانى را كه به روايات آنها عمل نمىكرده يا حتى در مورد آنها توقف كرده آورده است. البته علامه برخلاف ابن داوود مستند مطالبى را كه از فهرست [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست شيخ، رجال شيخ، رجال كشى و رجال ابن غضائرى نقل كرده، ذكر نمىكند و عين عبارت آنها را مىآورد، ولى زمانى كه از غير اين كتب نقل مىكند، مثلاً از غيبت شيخ يا رجال ابن عقده مطلبى را نقل كند، مستند را ذكر مىنمايد <ref>ر. ك: پايگاه اطلاعرسانى استاد سيد مجتبى نورمفيدى</ref>. | همانگونه كه از نام كتاب پيداست، اين اثر خلاصه كتب فهرست [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست شيخ، رجال شيخ، رجال كشى و رجال ابن غضائرى و بعضى ديگر از آثار رجالى مىباشد؛ يعنى خلاصه مهمترين آراء در باب علم رجال است و شباهت زيادى هم با رجال ابن داوود دارد؛ چراكه نويسنده آن مانند ابن داوود، شاگرد سيد بن طاووس بوده و مانند او كتابش را به دو بخش تقسيم كرده كه در يك بخش روايات كسانى را كه به آنها اعتماد داشته و به روايات آنها عمل مىكرده ذكر كرده و در بخش ديگر، روايات كسانى را كه به روايات آنها عمل نمىكرده يا حتى در مورد آنها توقف كرده آورده است. البته علامه برخلاف ابن داوود مستند مطالبى را كه از فهرست [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست شيخ، رجال شيخ، رجال كشى و رجال ابن غضائرى نقل كرده، ذكر نمىكند و عين عبارت آنها را مىآورد، ولى زمانى كه از غير اين كتب نقل مىكند، مثلاً از غيبت شيخ يا رجال ابن عقده مطلبى را نقل كند، مستند را ذكر مىنمايد <ref>ر. ك: پايگاه اطلاعرسانى استاد سيد مجتبى نورمفيدى</ref>. | ||
اين اثر از جمله كتبى است كه در بين فقهاى معاصر بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. دليل اين توجه شايد بهخاطر شخصيت خود علامه حلى باشد كه جامع علوم بوده است و به عنوان يك شخصيت صاحب رأى و نظر مورد توجه فقها بوده است. علامه در دانش رجال هم صاحب نظر بوده و كتاب او هم به عنوان عصاره كتب اوليه رجاليه محسوب مىشود؛ لذا بسيارى از فقها تصور مىكنند كه مراجعه به اين كتاب آنها را از رجوع به خود مصادر اوليه رجالى مستغنى مىكند و به همين خاطر اين كتاب مورد توجه بيشتر قرار گرفته است <ref>ر. ك: همان</ref>. | اين اثر از جمله كتبى است كه در بين فقهاى معاصر بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. دليل اين توجه شايد بهخاطر شخصيت خود [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] باشد كه جامع علوم بوده است و به عنوان يك شخصيت صاحب رأى و نظر مورد توجه فقها بوده است. علامه در دانش رجال هم صاحب نظر بوده و كتاب او هم به عنوان عصاره كتب اوليه رجاليه محسوب مىشود؛ لذا بسيارى از فقها تصور مىكنند كه مراجعه به اين كتاب آنها را از رجوع به خود مصادر اوليه رجالى مستغنى مىكند و به همين خاطر اين كتاب مورد توجه بيشتر قرار گرفته است <ref>ر. ك: همان</ref>. | ||
محقق كتاب در مقدمه، ديدگاه علامه در توثيق و تضعيف را مبتنى بر امورى مىدانسته كه از آن جمله است: | محقق كتاب در مقدمه، ديدگاه علامه در توثيق و تضعيف را مبتنى بر امورى مىدانسته كه از آن جمله است: |
ویرایش