پرش به محتوا

پژوهشى در تعليم و تربيت اسلامى: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۱: خط ۶۱:
راههاى يادگيرى(تقليد،آزمايش علمى و آزمايش و خطا،تفکر و مشاوره،انگيزه،پند گرفتن از رويدادهاى مهم تاريخى،تکرار،توجه،مشارکت پى‌گيرانه،توزيع يادگيرى)را مى‌آورد. از عادت مى‌گويد و چهار قانون عادت را از زبان ويليام جيمز يادآور مى‌شود.  
راههاى يادگيرى(تقليد،آزمايش علمى و آزمايش و خطا،تفکر و مشاوره،انگيزه،پند گرفتن از رويدادهاى مهم تاريخى،تکرار،توجه،مشارکت پى‌گيرانه،توزيع يادگيرى)را مى‌آورد. از عادت مى‌گويد و چهار قانون عادت را از زبان ويليام جيمز يادآور مى‌شود.  


فصل نهم. وظايف و آداب متقابل استاد و دانشجو: مهمترين وظايف فراگير از اين قرار است: پيرايش از اخلاق ناپسند و آرايش به صفات نيک اخلاقى،تلاش و جديت در راه فراگيرى دانش،بهره‌ورى بهينه از عمر،تواضع و فروتنى،آغاز آموزش با دانشهايى که دريافت آنها برايش دشوار نيفتد،شتاب در روى کردن به دانش،گزيده‌آموزى و تن ندادن به فراگيرى هر دانشى،تمرين و تکرار به اندازه،پيش‌مطالعه،با برنامه و حساب شده عمل کردن. شرح مقام والاى معلم،فراز ديگر اين فصل است و پس از آن مسئوليت معلم ياد مى‌شود. شرايط‍‌ فطرى و اکتسابى معلمى شرح و شماره مى‌شود(علاقه به معلمى،احساس رسالت مخصوص در امر آموزش،برخوردارى از هوش سرشار و حوصله،داشتن قدرت بيان و تنظيم محتواى درس،کسب معلومات،آگاهى از مقتضيات زمان،حفظ‍‌ احترام خويش،تواضع و فروتنى)،از امتحان سخن مى‌رود،به نارساييهاى شيوه امتحان اشارت مى‌شود،انواع امتحان مى‌آيد،بهترين راه آزمودن فراگيران شرح مى‌شود و سرانجام با برشماردن محسنات روش تعليم و تربيت در حوزه‌هاى علميه کتاب به انجام مى‌رسد. <nowiki><REF>ص 102 -104</REF></nowiki>
فصل نهم. وظايف و آداب متقابل استاد و دانشجو: مهمترين وظايف فراگير از اين قرار است: پيرايش از اخلاق ناپسند و آرايش به صفات نيک اخلاقى،تلاش و جديت در راه فراگيرى دانش،بهره‌ورى بهينه از عمر،تواضع و فروتنى،آغاز آموزش با دانشهايى که دريافت آنها برايش دشوار نيفتد،شتاب در روى کردن به دانش،گزيده‌آموزى و تن ندادن به فراگيرى هر دانشى،تمرين و تکرار به اندازه،پيش‌مطالعه،با برنامه و حساب شده عمل کردن. شرح مقام والاى معلم،فراز ديگر اين فصل است و پس از آن مسئوليت معلم ياد مى‌شود. شرايط‍‌ فطرى و اکتسابى معلمى شرح و شماره مى‌شود(علاقه به معلمى،احساس رسالت مخصوص در امر آموزش،برخوردارى از هوش سرشار و حوصله،داشتن قدرت بيان و تنظيم محتواى درس،کسب معلومات،آگاهى از مقتضيات زمان،حفظ‍‌ احترام خويش،تواضع و فروتنى)،از امتحان سخن مى‌رود،به نارساييهاى شيوه امتحان اشارت مى‌شود،انواع امتحان مى‌آيد،بهترين راه آزمودن فراگيران شرح مى‌شود و سرانجام با برشماردن محسنات روش تعليم و تربيت در حوزه‌هاى علميه کتاب به انجام مى‌رسد. <ref>رفیعی بهروز ص104-102</ref>
 
102 -104


==پانویس ==
==پانویس ==
۱۴۳

ویرایش