۱۴۷٬۰۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شرح ألفية إبن مالك في النحو و الصرف'''، که به -اتحاف ذوی الاستحقاق ببعض مراد المرادی- عنوان خورده است، تألیف محمد بن احمد بن محمد بن محمد بن محمد بن علی بن غازی عثمانی | '''شرح ألفية إبن مالك في النحو و الصرف'''، که به -اتحاف ذوی الاستحقاق ببعض مراد المرادی- عنوان خورده است، تألیف [[مکناسی، محمد بن احمد|محمد بن احمد بن محمد بن محمد بن محمد بن علی بن غازی عثمانی مکناس]](919-841یا 858ق) در صرف و نحو است این کتاب با پژوهش و پاورقی های [[برکات، حسين عبدالمنعم|حسین عبدالمنعم برکات]] در دو مجلد چاپ شده است. | ||
از میان عالمان ادیبی که الفیه ابن مالک را شرح کردهاند، دو محقق به نامهای [[ابن ام قاسم مرادی]] و [[ابو اسحاق شاطبی]] دیده میشوند. پس از این دو، علامه [[مکناسی، محمد بن احمد|ابن غازی]] ثمرۀ کارشان را گردآورده و افزودههایی را به همراه فائدههایی به آن ضمیمه کرده است و نام کتاب را اِتحاف ذوی الاستحقاق ببعض مراد المرادی و زوائد ابی اسحاق نهاده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 7</ref> | |||
عبدالمنعم کار خود را بر روی کتاب دو بخش کرده است؛ در نخستین بخش، پژوهشی را در باره ابن | پژوهشگر، [[برکات، حسين عبدالمنعم|عبدالمنعم برکات]]، در باره اهمیت کتاب و اینکه چرا آن را برای پژوهش برگزیده است، میگوید: این کتاب همه بابهای نحوی را از آغاز بحث در بارۀ کلام تا پایان باب عدد و حکایت دربرگرفته است همچنانکه، همه موضوعهای دانش صرف را نیز دربردارد. دیگر اینکه، مؤلف بر همان ترتیب ابن مالک در خلاصهاش را بدون کم و کاست رفته است و اینها همه، به این کتاب جامعیت ویژهای بخشیده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref> | ||
[[برکات، حسين عبدالمنعم|عبدالمنعم]] کار خود را بر روی کتاب دو بخش کرده است؛ در نخستین بخش، پژوهشی را در باره [[مکناسی، محمد بن احمد|ابن غازی]]، کتاب او و نیز، شرحهای دیگر الفیه انجام داده است؛ در بخش دوم، به تحقیق بر روی نص کتاب پرداخته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | |||
فهرست محتوای جلد اول در پایان آن و فهرست محتوا، آیات، احادیث، امثال، اشعار، اعلام، قبایل، اماکن، کتب و منابع در پایان جلد دوم آمده است. | فهرست محتوای جلد اول در پایان آن و فهرست محتوا، آیات، احادیث، امثال، اشعار، اعلام، قبایل، اماکن، کتب و منابع در پایان جلد دوم آمده است. | ||