پرش به محتوا

تربیت از دیدگاه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR19190J1.jpg | عنوان = تربیت از دیدگاه قرآن | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = جمالی، محمدفاضل (نویسنده) سعیدی، غلامرضا (مترجم) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = ‏/ج8 ف8041 / 103/3 BP | موضوع = تعلیم و تربیت |ناشر | نا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| تصویر = NUR19190J1.jpg
| تصویر = NUR19190J1.jpg
| عنوان = تربیت از دیدگاه قرآن
| عنوان = تربیت از دیدگاه قرآن
| عنوان‌های دیگر =  
| عنوان‌‌های دیگر =  
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
خط ۲۸: خط ۲۸:
   
   


لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
'''تربیت از دیدگاه قرآن'''، اثر [[محمد فاضل جمالى]] و ترجمه [[سید غلامرضا سعیدى]]،  از اندک پژوهش‌‌های تربیتى قرآنی است که پاره‌اى رویکرد‌های تربیتى قرآن در آن یاد شده است.
 
نگارنده قرآن را براى مسلمانان بزرگ‌ترین کتاب در فلسفه تربیت و تعلیم مى‌داند و بر آن است که فلسفه تربیتى قرآن فراگیر، توحیدى و دربردارندۀ تطور و تغییر است.
 
وى پس از شرح هریک از این مقولات به هدف‌های تربیتى در قرآن مى‌رسد و نظر قرآن را دربارۀ شناخت انسان مى‌آورد و به برخى آیات قرآنى دربارۀ ترکیب انسان از جسم و روح، ویژگى خلیفة اللهى انسان در زمین و پیوندش با تربیت‌پذیرى او، تکریم انسان، فردیت او و مسئولیت فردى انسان اشارت مى‌کند. سپس از دیدگاه قرآن، به انسان به عنوان فرد مى‌پردازد و آیاتى را براى نشان دادن هدف‌های تربیت اجتماعى در قرآن برمى‌شمارد. یگانگى اجتماعى، اتحاد و تضامن، برادرى در میان افراد، همکارى و همیارى اجتماعى، شورا که بنیان زندگى دموکراتیک است، دوستى و مهربانى در خانواده، عدالت، مسئولیت تضامنى اجتماعى، دفاع از حقوق شخصى، آمادگى و بیدارى، قصاص، اعتدال در بهره‌گیرى از نعمت‌های دنیایى، پرهیز از شرب خمر و قماربازى، تطور و مقاومت در برابر جمود و آزادى فکر و عقیده اشارات قرآنى این بحث است.
 
پس از این، یادآور مى‌شود که قرآن مى‌خواهد انسان، جهان و پدیده‌‌های آن را بشناسد و از آنها براى رسیدن به تعالى خویش سود برد. خواست تربیتى دیگر قرآن، شناخت پدیدآورندۀ هستى و پرستش اوست. نویسنده سپس از یاد آیاتى در این زمینه‌ها به بحث محتوا و برنامه تربیتى قرآن مى‌پردازد و از این رهگذر به نکات زیر اشاره مى‌کند: حمایت از حقوق کودک، فطرت و استعداد‌های انسان، نقاط‍‌ ضعف در نهاد آدمى، پاک‌نهادى انسان، تفاوت‌های فردى، فلسفه وجودى آنها و آموزش و پرورش بر اساس تفاوت‌های فردى.
 
بحث پایانى کتاب دربارۀ روش‌های تربیتى قرآن است و در آن از روش‌های زیر مى‌گوید: آموزش از راه عمل، نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، امر به معروف و توصیۀ به حق، موعظه و پند، داستان، اسوه، محبت، پندگیرى از تاریخ، جوابگویى، ضرب المثل، بیان سحرآمیز، ترغیب، تهدید و توبه<ref>رفیعی، بهروز، ص127-128</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
۱۴۳

ویرایش