پرش به محتوا

المحب المحبوب، أو، شرح تائية الحراق و إبن الفارض في الحب الإلهي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:
شارح معتقد است شاید بتوان قصیده حراق را از نوع عرائض دانست، برخلاف قصیده ابن فارض که سرودن شعر را نوعی از مسابقه و صنعت نمایش استعداد می‌دانست و به صورت «معاوضه» شعر می‌سرود<ref>همان، ص10</ref>.
شارح معتقد است شاید بتوان قصیده حراق را از نوع عرائض دانست، برخلاف قصیده ابن فارض که سرودن شعر را نوعی از مسابقه و صنعت نمایش استعداد می‌دانست و به صورت «معاوضه» شعر می‌سرود<ref>همان، ص10</ref>.


آنچه مسلم است، این است که حراق پس از ابن فارض زیسته و بدین جهت از قصیده وی، اطلاع داشته است و همین امر باعث گردیده تا آن را مطالعه نموده و در سرودن قصیده خود، در حکم شاگردی که درس استاد را پس می‌دهد، از آن استفاده می‌کند<ref>مقدمه، ص5</ref>.
آنچه مسلم است، این است که حراق پس از ابن فارض زیسته و بدین جهت از قصیده وی، اطلاع داشته است و همین امر باعث گردیده تا آن را مطالعه نموده و در سرودن قصیده خود، در حکم شاگردی که درس استاد را پس می‌دهد، از آن استفاده می‌کند<ref>مقدمه، ص12-11</ref>.


برخی معتقدند قصیده تائیه ابن فارض، در حقیقت معراج‌نامه یا شرح احوال شاعر است و نمونه‌ای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان می‌دهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان می‌گذارد. وی در این قصیده، صنایع لفظی و معنوی بسیاری به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کار برده و ضمن آنها اشارات متعددی به آیات قرآن، احادیث نبوی، سخنان صحابه، مشایخ صوفیه و اصطلاحات عرفانی کرده است. ازینرو در فهم معانی آن دشواری‌ها و اختلافاتی هست که برخی به همین سبب از شرح کردن آن خودداری کرده‌اند. با این حال، کمتر شعر عرفانی است که همچون تائیة ابن فارض شرح شده باشد. بسیاری از عرفا و بخصوص پیروان ابن عربی از این قصیده استقبال کرده و بر آن شروح بسیاری نوشته‌اند<ref>ر.ک: سجادی، سید جعفر؛ عروج‌نیا، پروانه</ref>.
برخی معتقدند قصیده تائیه ابن فارض، در حقیقت معراج‌نامه یا شرح احوال شاعر است و نمونه‌ای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان می‌دهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان می‌گذارد. وی در این قصیده، صنایع لفظی و معنوی بسیاری به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کار برده و ضمن آنها اشارات متعددی به آیات قرآن، احادیث نبوی، سخنان صحابه، مشایخ صوفیه و اصطلاحات عرفانی کرده است. ازینرو در فهم معانی آن دشواری‌ها و اختلافاتی هست که برخی به همین سبب از شرح کردن آن خودداری کرده‌اند. با این حال، کمتر شعر عرفانی است که همچون تائیة ابن فارض شرح شده باشد. بسیاری از عرفا و بخصوص پیروان ابن عربی از این قصیده استقبال کرده و بر آن شروح بسیاری نوشته‌اند<ref>ر.ک: سجادی، سید جعفر؛ عروج‌نیا، پروانه</ref>.
خط ۷۷: خط ۷۷:
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
[[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
[[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]
۱٬۸۷۲

ویرایش