کتاب الأربعين علی مذهب المتحققين من الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کتاب الاربعین علی مذهب المحققین من الصوفیه''' نوشته ابو نعیم احمد بن عبد الله بن احمد اصفهانی(336- 430ق) فقیه، صوفی و از حافظان حدیث شافعی مذهب است. <ref> سبكى، عبد الوهاب بن على ، ج‏4، ص 18</ref>این اثر روایی در موضوع تصوف و عرفان تدوین شده و توسط بد الدین عبد الله بدر تحقیق شده است.

نویسنده مطالبی پیرامون مبانی مذاهب و طرق صوفیه و سلوک آنان  به هدف  آشنایی مخاطبان با روش و سیره متقدمان آنان و پیروی از آنان در این نوشتار گردآوری نموده است. <ref> متن، ص 19- 20  </ref>

عمده مطالب ذکر احوال و صفاتی با تکیه بر احادیثی از پیامبر اکرم (ص) است که برای هر صفت یک حدیث یا بیشتر اختصاص یافته است. علی رغم اینکه نویسنده این صفات را در راستای دفاع از تفکر و روش صوفیانه خود ذکر کرده با این وجود آن‌ها را مختص به اهل تصوف ندانسته و برای تمام مسلمانان در نظر داشته است. <ref> تنبیهات ص 132 </ref>

ذیل اثر یاد شده بخش پنجم از کتاب الاربعین فی فضل الدعاء و الداعین  نوشته شرف الدین ابو الحسن علی بن مفضل مقدسی( 544- 611ق) محدث، حافظ و فقیه، مالکی مذهب است. <ref> اللجنه العلمیه فی مؤسسة الامام الصادق(ع). ج7، ص 179 </ref>  کتاب یاد شده مشتمل بر روایاتی از پیامبر(ص) در خصوص دعا، حالات و اوقات آن در ضمن چهل باب است که در این اثر ده باب آن تحت عناوین مختلف آمده است. و مشتمل بر احادیثی ازپیامبر اکرم(ص) در فضیلت دعا است از جمله دعا هنگام فراغت از غذا خوردن، خروج از منزل، وداع با مسافر، درآمدن به قبرستان و صلوات بر نبی اکر(م) و.... دعاهای مستحب دیگر است. نویسنده علاوه بر ذکر احادیث گاهی نیز به حدیث شناسی پرداخته است.<ref> . متن، ص 204</ref>

#سبكى، عبد الوهاب بن على‏. طبقات الشافعية الكبرى. محقق: حلو، عبد الفتاح محمد و طناحى، محمود محمد. بیروت. دار إحياء الكتب العربية. بی تا. چاپ اول.