۱۱۶٬۸۶۶
ویرایش
شرح خطبة البيان امام علي بن ابيطالب عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
شرح خطبة البيان امام علي بن ابيطالب عليه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۹
، ۳ دسامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'عليه السلام' به 'عليه‌السلام'
جز (+ رده:امام علی(ع)) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'عليه السلام' به 'عليه‌السلام') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''شرح خطبة البيان امام علي بن ابيطالب | '''شرح خطبة البيان امام علي بن ابيطالب عليه‌السلام''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی با موضوع روایات و عرفان اسلامی، از [[فانی شیرازی دهدار، محمد بن محمود|محمد بن محمود دهدار شيرازي]](947 – 1016 هجری) که با اهتمام و تحقیق [[اکبری ساوی، محمد حسین|محمدحسین اکبری ساوجی]] به چاپ رسیده است. | ||
[[فانی شیرازی دهدار، محمد بن محمود|دهدار شیرازی]] در این اثر به شرح و بیان خطبه البیان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع)]] پرداخته است. خطبه‌ای که [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان علی(ع)]] در آخرین روزهای عمر پربرکت خود در شهر بصره _و بنا به قولی در شهر کوفه_ برای مردم ایراد فرمودند که به گفته برخی آخرین خطبه حضرتش می‌باشد که به «خطبة البیان» مشهور است. جمعی از بزرگان با اختلاف در عبارات، این خطبه را به تفصیل و اختصار در کتب خود نقل فرموده‌اند و برخی به واسطه بعضی از عبارات آن که بر خلاف سایر خطب و کلمات صادره از آن امام همام است، برداشت جعل و غلوّ کرده، در مقام انکار صدور برآمده‌اند. غافل از اینکه بسیاری از عبارات آن آنگونه است که بیان آن جز از زبان معجز کلام‌الله ناطق متصور نیست.<ref>ر.ک: پیشگفتار کتاب، ص10</ref> | [[فانی شیرازی دهدار، محمد بن محمود|دهدار شیرازی]] در این اثر به شرح و بیان خطبه البیان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع)]] پرداخته است. خطبه‌ای که [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان علی(ع)]] در آخرین روزهای عمر پربرکت خود در شهر بصره _و بنا به قولی در شهر کوفه_ برای مردم ایراد فرمودند که به گفته برخی آخرین خطبه حضرتش می‌باشد که به «خطبة البیان» مشهور است. جمعی از بزرگان با اختلاف در عبارات، این خطبه را به تفصیل و اختصار در کتب خود نقل فرموده‌اند و برخی به واسطه بعضی از عبارات آن که بر خلاف سایر خطب و کلمات صادره از آن امام همام است، برداشت جعل و غلوّ کرده، در مقام انکار صدور برآمده‌اند. غافل از اینکه بسیاری از عبارات آن آنگونه است که بیان آن جز از زبان معجز کلام‌الله ناطق متصور نیست.<ref>ر.ک: پیشگفتار کتاب، ص10</ref> | ||