۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الجمان في تشبيهات القرآن (عربي): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيوطى ' به 'سيوطى '
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR22032J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'سيوطى ' به 'سيوطى ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يك‌سو كتابى در رديف كتاب‌هاى «التشبيهات» تأليف ابن ابى‌عون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتاب‌هاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» شريف رضى (درگذشته 406ق) جاى دارد. مؤلف، كتاب خود را به شيوه همين دو كتاب اخير، به ترتيب سوره‌هاى قرآن تدوين كرده است (لسانى فشاركى،محمدعلى،ج5، ص21). | كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يك‌سو كتابى در رديف كتاب‌هاى «التشبيهات» تأليف ابن ابى‌عون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتاب‌هاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» شريف رضى (درگذشته 406ق) جاى دارد. مؤلف، كتاب خود را به شيوه همين دو كتاب اخير، به ترتيب سوره‌هاى قرآن تدوين كرده است (لسانى فشاركى،محمدعلى،ج5، ص21). | ||
زركشى و سيوطى از ابن ناقيا به‌عنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كرده‌اند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزنده‌اى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مى‌تواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى در باره آنها نيز مى‌پردازد و از نحويان و لغت‌شناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مى‌كند و از شعر گذشتگان، خاصه ابن‌معتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مى‌آورد. | زركشى و [[سيوطى]] از ابن ناقيا به‌عنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كرده‌اند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزنده‌اى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مى‌تواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى در باره آنها نيز مى‌پردازد و از نحويان و لغت‌شناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مى‌كند و از شعر گذشتگان، خاصه ابن‌معتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مى‌آورد. | ||
لحن و سبك نگارش ابن ناقيا در كتاب «الجمان» با لحن و سبك وى در مقامات و اشعارش سخت متفاوت است و اين امر، با توجه به گفته‌هاى خود او در خاتمه كتاب (ص 408) كه از كهنسالى و نابسامانى وضع زندگانى مى‌نالد، شگفت نمى‌نمايد (لسانى فشاركى، محمدعلى، ص21). | لحن و سبك نگارش ابن ناقيا در كتاب «الجمان» با لحن و سبك وى در مقامات و اشعارش سخت متفاوت است و اين امر، با توجه به گفته‌هاى خود او در خاتمه كتاب (ص 408) كه از كهنسالى و نابسامانى وضع زندگانى مى‌نالد، شگفت نمى‌نمايد (لسانى فشاركى، محمدعلى، ص21). | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | [[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | ||