پرش به محتوا

غاية المراد في شرح نكت الإرشاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ انصارى ' به 'شيخ انصارى ')
جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار')
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، غاية المراد في شرح الإرشاد، نكت الإرشاد، شرح الإرشاد، حاشية الإرشاد، ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج /16ص 17، ج /13ص 80، ج /24ص 302، مسالك الأفهام ج /1ص 111، الروضة البهيّة ج 364/2).
غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، غاية المراد في شرح الإرشاد، نكت الإرشاد، شرح الإرشاد، حاشية الإرشاد، ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج /16ص 17، ج /13ص 80، ج /24ص 302، مسالك الأفهام ج /1ص 111، الروضة البهيّة ج 364/2).


اگر چه مسلما غاية المراد بوسيلۀ شهيد اول تأليف شده است اما بعضى از بزرگان به اشتباه اين كتاب را به شهيد دوم نسبت داده‌اند. ملا محمد باقر مجلسى (م 1110 ق) در بحار الأنوار ج /1ص 19 اين كتاب را به شهيد دوّم نسبت داده است.
اگر چه مسلما غاية المراد بوسيلۀ شهيد اول تأليف شده است اما بعضى از بزرگان به اشتباه اين كتاب را به شهيد دوم نسبت داده‌اند. ملا محمد باقر مجلسى (م 1110 ق) در [[بحار الأنوار]] ج /1ص 19 اين كتاب را به شهيد دوّم نسبت داده است.


اگر چه در فهرست كتب شهيد اول (بحار الأنوار ج /1ص 10) كتاب نكت الإرشاد كه همان غاية المراد است به شهيد اول نسبت داده شده است. همين‌طور علامۀ امينى (م 1390 ق) در كتاب «شهداء الفضيلة» صفحۀ 139 اين كتاب را به شهيد دوم نسبت داده است. در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] ج /2ص 368 در مورد اين اشتباه مى‌خوانيم:
اگر چه در فهرست كتب شهيد اول ([[بحار الأنوار]] ج /1ص 10) كتاب نكت الإرشاد كه همان غاية المراد است به شهيد اول نسبت داده شده است. همين‌طور علامۀ امينى (م 1390 ق) در كتاب «شهداء الفضيلة» صفحۀ 139 اين كتاب را به شهيد دوم نسبت داده است. در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] ج /2ص 368 در مورد اين اشتباه مى‌خوانيم:


و قال الأستاد الاستناد أيده اللّه تعالى في أوّل البحار...(و كتاب غاية المراد...للشهيد الثاني) و أقول غاية المراد للشهيد الأول في شرح الإرشاد، أو امّا شرح الشهيد الثاني عليه فقد سماه روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان.
و قال الأستاد الاستناد أيده اللّه تعالى في أوّل البحار...(و كتاب غاية المراد...للشهيد الثاني) و أقول غاية المراد للشهيد الأول في شرح الإرشاد، أو امّا شرح الشهيد الثاني عليه فقد سماه روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان.
خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:
كتاب از دو قسمت تشكيل شده است. از تاريخ پايان قسمت اوّل (آخر كتاب عطايا) اطلاعى در دست نيست. امّا قسمت دوم (آخر كتاب ديات) در سال 757 ق در حلّه پايان يافته است.
كتاب از دو قسمت تشكيل شده است. از تاريخ پايان قسمت اوّل (آخر كتاب عطايا) اطلاعى در دست نيست. امّا قسمت دوم (آخر كتاب ديات) در سال 757 ق در حلّه پايان يافته است.


در سال 770 ق در اجازۀ شهيد به ابن نجده (م 808 ق) نام اين كتاب ذكر شده است، (بحار الأنوار ج 107، ص 195).
در سال 770 ق در اجازۀ شهيد به ابن نجده (م 808 ق) نام اين كتاب ذكر شده است، ([[بحار الأنوار]] ج 107، ص 195).


هم‌چنين در كتاب عتق از غاية المراد (ج /1ص 389)، پس از نام فخر المحققين (م 771 ق)، عبارت رفع الله درجاته بكار برده شده است كه نشان از اين دارد كه وى زنده بوده است.
هم‌چنين در كتاب عتق از غاية المراد (ج /1ص 389)، پس از نام فخر المحققين (م 771 ق)، عبارت رفع الله درجاته بكار برده شده است كه نشان از اين دارد كه وى زنده بوده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش