۱٬۸۲۲
ویرایش
اعلان انقراض فرقه نعمة اللهيه به روسای مدعی آن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱
، ۲۶ نوامبر ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
Amokarrami (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''اعلان انقراض فرقه نعمةاللهیه به رؤسای مدعی آن،''' اثر [[عفیفی، فرجالله|فرجالله عفیفی]]، | '''اعلان انقراض فرقه نعمةاللهیه به رؤسای مدعی آن،''' اثر [[عفیفی، فرجالله|فرجالله عفیفی]]، پیرامون انقراض فرقه صوفیه نعمتاللهی است. | ||
عدم آشنایی کافی با سیر تاریخ تصوف و قواعد و ضوابط فرقهای آن، بعضا طالبان سلوک به طریقه عرفان اسلامی را مبتلای طلب مربی محرک راهدان نموده و گرفتار سلیقههای رایج صوفیمشربان فرقهای کرده است. آثار چنین سرنوشت دردناکی نه فقط فرد و جامعه را دچار معضلات بندگی خاص فرقهگرایی نموده، بلکه وحدت و یکپارچگی دینی - اجتماعی را از میان برداشته و با ساختههای فرقهای، اسلام و خاصه تشیع را تحریف کرده است؛ لذا نویسنده تدوین رسالهای که مخلوط و مغشوش بودن فرقهها را در دسترس طالبان سلوک الی الله قرار دهد را ضروری دانسته و اقدام به نگارش اثر حاضر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص13-14</ref>. | عدم آشنایی کافی با سیر تاریخ تصوف و قواعد و ضوابط فرقهای آن، بعضا طالبان سلوک به طریقه عرفان اسلامی را مبتلای طلب مربی محرک راهدان نموده و گرفتار سلیقههای رایج صوفیمشربان فرقهای کرده است. آثار چنین سرنوشت دردناکی نه فقط فرد و جامعه را دچار معضلات بندگی خاص فرقهگرایی نموده، بلکه وحدت و یکپارچگی دینی - اجتماعی را از میان برداشته و با ساختههای فرقهای، اسلام و خاصه تشیع را تحریف کرده است؛ لذا نویسنده تدوین رسالهای که مخلوط و مغشوش بودن فرقهها را در دسترس طالبان سلوک الی الله قرار دهد را ضروری دانسته و اقدام به نگارش اثر حاضر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص13-14</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نویسنده بدون قصد مجادله و ستیزهجویی مرسوم در فرقهها بر سر وابستگی گروه و دستهای، تحقیقاتی را انجام داده است بر اساس قواعد و مبانی تصوف فرقهای که مدعیان ارشاد جهت به دست آوردن صحت اتصال فرقه خود به مبدأ و شناخت صلاحیت مرشدان فرقه معیار قرار دادهاند، تا به تصور خود، جویندگان مربی واقعی با آگاهی کامل، حق را از باطل تشخیص داده و سپس راه سلوک را انتخاب کنند<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | نویسنده بدون قصد مجادله و ستیزهجویی مرسوم در فرقهها بر سر وابستگی گروه و دستهای، تحقیقاتی را انجام داده است بر اساس قواعد و مبانی تصوف فرقهای که مدعیان ارشاد جهت به دست آوردن صحت اتصال فرقه خود به مبدأ و شناخت صلاحیت مرشدان فرقه معیار قرار دادهاند، تا به تصور خود، جویندگان مربی واقعی با آگاهی کامل، حق را از باطل تشخیص داده و سپس راه سلوک را انتخاب کنند<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
نعمتالهیه، ادامه فرقه بصریه، طائیه، | نعمتالهیه، ادامه فرقه بصریه، طائیه، معروفیه، جنیدیه و بربریه است که به نام نعمتالله کرمانی، در بین شاخههای «معروفیه» ادامه یافت. این فرقه پس از انقراض در عصر صفویه، در عصر پهلوی بازسازی شده و با تقسیم شدن مهرههای سرشناس داخلی وابسته به سیاستهای خارجی، در شعبههای نعمتالله کوثریه، صفی علیشاهیه و گنابادیه، به اوج خود رسید. در این میان، گنابادیه کوشیدند تا با خرقهبازی که نتیجهاش فرقهسازی مرسوم در تصوف بود، به تشکیلات خود، سروسامان دینی داده و هویت دینی فرقه خود را با اصالت اسلامی شیعی، ثابت کنند. نویسنده در این اثر، به جهت اهمیت چنین ادعایی، به بررسی روند این گروه و دسته از فرقه نعمتالله پرداخته و این ادعا را بر اساس ضوابط و قواعدی که در فقه گنابادیه اصل قرار داده شده، مورد تحقیق و بررسی قرار داده است و در پایان، چنین نتیجه گرفته است که چنین مدعیان دروغپردازی، شایسته مقتدایی نیستند<ref>ر.ک: همان، ص15- 21</ref>. | ||
فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||