البيان في غريب إعراب القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

1. اين اثر، آخرين كتابى است كه ابن انبارى آن را به رشته تحرير درآورده و لذا در موارد بسيارى كه مطالب، نياز به اطناب و شرح بيشترى دارد، به كتاب مشهور خود تحت عنوان «الإنصاف» ارجاع داده است. وى همچنين مسائل و موضوعات زيادى را به كتاب ديگرش با نام «أسرار العربية» احاله داده است و شايد بتوان حسب اعتماد لاحق بر سابق، چنين برداشت نمود كه ابن انبارى نخست «الإنصاف» را به رشته تحرير درآورده و پس از آن، به ترتيب «الأسرار» و سپس «البيان» (مقدمه محقق، ص18).

 

2. هرچند عنايت ويژه نويسنده در اين كتاب پرداختن به مسائل نحوى كلمات و آيات مى‌باشد، اما در مواردى نيز به تفسير و توضيح معانى كلمات و آيات، در تثبيت صحت اعرابى كه ترجيح داده‌شده و يا فساد و اشتباه اعرابى كه معناى صحيح را نمى‌رساند، پرداخته شده است (همان).

 

3. ابن انبارى در اين اثر، به اختلاف قرائات پرداخته و به‌صورت مفصل، هريك از قرائات را از لحاظ نحوى، توجيه كرده است (همان).

 

4. از آنجايى كه قرآن، ماده اصلى و بهترين منبع براى ادبيات عرب مى‌باشد، ابن انبارى تمثيل و استشهادات فراوانى به قرآن كريم نموده است (همان، ص20).

 

5. اختصار از جمله ويژگى‌هاى بارز اين كتاب مى‌باشد. ابن انبارى در اين اثر، به ايجاز مطالب پرداخته (البته ايجازى كه مخل معنا و مراد نمى‌باشد) و اطناب مطالب و مباحث را به ساير كتب واگذار كرده است (همان).

 

6. نويسنده به شواهد شعرى فراوانى استشهاد كرده و اكثرا اشعار را به صاحبان آن، مستند نكرده است، مگر در موارد نادر (همان).