علم البديع (مراغی‌): تفاوت میان نسخه‌ها

علم البديع (مراغی‌) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۵

۳٬۶۶۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

A-esmaili

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۵٬۵۱۸

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
+'''علم البدیع''' تألیف نویسنده معاصر محمود احمد حسن مراغی است که همانگونه که از نامش پیداست به علم بدیع، انواع و محسنات آن پرداخته است. در  انتهای کتاب،  آخرین مبحث «الایضاح فی علوم البلاغة» خطیب قزوینی جداگانه ارائه شده است.
+مباحث با ذکر معنی لغوی «بدیع» از لسان العرب ابن منظور آغاز شده است؛ انشاء، اختراع بی‌مانند و از جمله اسامی پروردگار به دلیل ابداع و احداث اشیاء بدون سابقه، از آن جمله است؛ لذا معنای لغوی کلمه بدیع حول جدید، محدَث و مخترع می‌چرخد. بین معنای لغوی و اصطلاحی بدیع نیز ارتباط نزدیکی است. نویسنده با ارائه تعاریفی از خطیب قزوینی، ابن خلدون، جاحظ و ابن رشیق چنین نتیجه‌گیری می‌کند که معنای اصطلاحی بدیع حول تحسین و تزیین در لفظ و معنا می‌چرخد. در انتهای فصل اول از واضع علم بدیع سخن رفته است: معروف است که ابن معتز (296ق) اولین واضع و پیشگام تألیف در علم بدیع است. او در کتاب «البدیع» خود مشخصات علم بدیع را به روشنی تعریف کرد و نویسندگان پس از او شیوه او را پی گرفتند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-9</ref>‏
+در فصل دوم، در دو بخش، شیوه قدما و محدثین در انواع بدیع مطرح شده است؛ در رابطه با قدما، به بیست‌وشش محسن معنوی به نقل از کتاب «الایضاح» ‏و شش محسن لفظی با ذکر شواهد قرآنی و اشعار متعدد اشاره شده است. البته محسنات بدیعی از عصر قدما در جاهلیت، در کلام عرب وجود داشته است؛ اگرچه مانند محدثین نام علمی و اصطلاح فنی برای آن نمی‌شناختند.<ref>ر.ک: همان، ص56-45</ref>
+در فصل سوم، محسنات معنوی و لفظی معرفی شده است. بیست‌ویک محسن معنوی و پنج محسن لفظی که مطابقه، مقابله، مراعاة نظیر و تفویت از جمله محسنات معنوی و جناس، سجع و موازنه از محسنات لفظی است. توریه از جمله محسنات معنوی است که بهترین مثال آن آیه «الرحمن علی العرش استوی» است. توریه در کلمه «استوی» است که دو معنا دارد: یک معنای آن استقرار در مکان است و دیگری استیلاء و مالکیت است. معنای دوم اگرچه دور است، اما معنای مقصود است؛ چراکه خداوند از معنای اول منزه است.<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>
+در انتهای کتاب بخش انتهایی کتاب الایضاح خطیب قزوینی که عبارت از «ابتداء و تخلص و انتهاء» است ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص148-139؛ القزوینی، محمد بن عبدالرحمن، ص351</ref>
 ==پانویس ==
 <references/>
 ==منابع مقاله==
+#متن کتاب.
+#القزوینی، محمد بن عبدالرحمن، قدم له و بوبه الدکتور علی بوملحم، بیروت، دار و مکتبة الهلال، 2004.
 ==وابسته‌ها==
 {{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
-[[رده:فاقد مقاله]]
+[[رده:مقالات آبان 01 موسوی]]
+[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
+[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]