منتخب التواریخ (بداؤنى): تفاوت میان نسخه‌ها

و جلد سوم: تذكره‌ى احوال شعرا، مشايخ، علما و فضلاى زمان تيموريان هند مى‌باشد. اين جلد حاوى زندگى‌نامه و آثار بسيارى از علماء مشايخ متصوفان و شاعرانى است كه اكثرا از ايران به هند رفته‌اند و به دربار اكبر پيوسته‌اند. وى در اين جلد از احوال 38 تن از مشايخ و 69 تن از فضلايى كه خود ملازم آنان بوده و نزد آنان تلمذ كرده؛ چون [[شوشتری، سید نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]] و پانزده تن از اطباء معروف عصر اكبر شاهى سخن گفته است.

ارزشمندترين بخش كتاب، طبقه نهم و دهم آن است كه مؤلف خود شاهد و ناظر حوادثى بوده كه آن‌ها را به رشته‌ى تحرير درآورده است. اين دو بخش به تنهايى بيش از نصف حجم كتاب را به خود اختصاص داده‌اند. به ويژه حوادث دوران اكبر كه خود مجلدى جداگانه(جلد دوم) است. از آن جا كه عبدالقادر از نديمان و نزديكان اكبرشاه بود و در دستگاه او اعتبار و با بزرگان عصر خود آشنايى داشت، نوشته‌هاى او از نظر تاريخى اهميت فراوانى پيدا كرده است.