۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تهرانی، حسن سعید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آيت‌الله سبحانى' به 'آيت‌الله سبحانى'
جز (جایگزینی متن - 'سيد محسن حكيم' به 'سيد محسن حكيم') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله سبحانى' به 'آيت‌الله سبحانى') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
دوران كودكى و نوجوانى را زير نظر پدرش گذراند. او با توصيه پدر و بر حسب ذوق درونى و استعداد ذاتى، علوم مقدماتى را در حوزه‌هاى علميه تهران آموخت. در سال 1342ق به قم هجرت كرد و در مكتب آيت‌الله حائرى و حاج شيخ ابوالقاسم كبير حاضر شد. آن‌گاه راهى حوزه مقدسه نجف اشرف شد و از محضر علماى اين حوزه نيز بهره برد. اساتيد وى عبارتنداز: آيات عظام [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، سيد ابوالقاسم خويى و حسين بن على بن حسين حلى. | دوران كودكى و نوجوانى را زير نظر پدرش گذراند. او با توصيه پدر و بر حسب ذوق درونى و استعداد ذاتى، علوم مقدماتى را در حوزه‌هاى علميه تهران آموخت. در سال 1342ق به قم هجرت كرد و در مكتب آيت‌الله حائرى و حاج شيخ ابوالقاسم كبير حاضر شد. آن‌گاه راهى حوزه مقدسه نجف اشرف شد و از محضر علماى اين حوزه نيز بهره برد. اساتيد وى عبارتنداز: آيات عظام [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، سيد ابوالقاسم خويى و حسين بن على بن حسين حلى. | ||
در سال 1356ق و پس از رحلت آيت‌الله حائرى، به تهران بازگشت و به اقامه نماز جماعت، تدريس و انجام وظايف دينى، شرعى و اجتماعى پرداخت. با بازگشت به تهران، براى جلوگيرى از تبليغات مسموم كه مغزهاى جوانان را در زمان رژيم طاغوت به سوى خود جلب مى‌كرد، مدرسه‌اى در كنار مسجد بنا كرد كه از سال 1386ق دوره‌هاى تحصيل در آن آغاز شد. او از بهترين مدرسان تهران و قم و اساتيدى چون حاج آقا نقوى و آيت‌الله سبحانى دعوت كرد تا طلاب جوان و نيروهاى دانشگاهى را با مبانى اسلام آشنا كنند. | در سال 1356ق و پس از رحلت آيت‌الله حائرى، به تهران بازگشت و به اقامه نماز جماعت، تدريس و انجام وظايف دينى، شرعى و اجتماعى پرداخت. با بازگشت به تهران، براى جلوگيرى از تبليغات مسموم كه مغزهاى جوانان را در زمان رژيم طاغوت به سوى خود جلب مى‌كرد، مدرسه‌اى در كنار مسجد بنا كرد كه از سال 1386ق دوره‌هاى تحصيل در آن آغاز شد. او از بهترين مدرسان تهران و قم و اساتيدى چون حاج آقا نقوى و [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] دعوت كرد تا طلاب جوان و نيروهاى دانشگاهى را با مبانى اسلام آشنا كنند. | ||
وى با طلاب و دانشجويان چون پدرى دلسوز رفتار مى‌كرد و براى اين‌كه جوانان متوجه نيروى پرقدرت خود گردند، مجله‌اى تحت عنوان «بررسى جوانان درباره مسائل اسلامى» به راه انداخت كه خود جوان‌ها، خصوصا طلاب و دانشجويان، با همكارى برخى اساتيد، به نام خود مقاله تهيه مى‌كردند. متأسفانه در شماره ششم آن كه آيت‌الله شهيد مطهرى نيز مقاله عالمانه‌اى مرقوم داشته بود، مجله توقيف شد و از آن پس انتشار نيافت. | وى با طلاب و دانشجويان چون پدرى دلسوز رفتار مى‌كرد و براى اين‌كه جوانان متوجه نيروى پرقدرت خود گردند، مجله‌اى تحت عنوان «بررسى جوانان درباره مسائل اسلامى» به راه انداخت كه خود جوان‌ها، خصوصا طلاب و دانشجويان، با همكارى برخى اساتيد، به نام خود مقاله تهيه مى‌كردند. متأسفانه در شماره ششم آن كه آيت‌الله شهيد مطهرى نيز مقاله عالمانه‌اى مرقوم داشته بود، مجله توقيف شد و از آن پس انتشار نيافت. | ||