۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آيتالله سبحانى' به 'آيتالله سبحانى') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
«افتخار على(ع)»، عنوان سخنرانى آيتالله مشكينى مىباشد كه در آن، به افتخارات آن حضرت، از جمله شكستن بتهاى كعبه و جانشينى پيامبر(ص) اشاره گرديده است <ref>همان، ص 29</ref>. | «افتخار على(ع)»، عنوان سخنرانى آيتالله مشكينى مىباشد كه در آن، به افتخارات آن حضرت، از جمله شكستن بتهاى كعبه و جانشينى پيامبر(ص) اشاره گرديده است <ref>همان، ص 29</ref>. | ||
در سخنرانى آيتالله سبحانى با عنوان «مراحل پنجگانه زندگانى على(ع)»، دوران زندگانى آن حضرت، به پنج مرحله تقسيم و هر مرحله بهصورت جداگانه، مورد بررسى قرار گرفته است. اين مراحل عبارتند از: زندگانى آن حضرت قبل از بعثت پيامبر(ص)؛ زندگانى ايشان از بعثت تا هجرت (تقريبا 13 سال)؛ بعد از هجرت تا رحلت پيامبر(ص)؛ بعد از رحلت پيامبر(ص) تا مقام خلافت ظاهرى و از خلافت ظاهرى تا شهادت <ref>همان، ص 33</ref>. | در سخنرانى [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله سبحانى]] با عنوان «مراحل پنجگانه زندگانى على(ع)»، دوران زندگانى آن حضرت، به پنج مرحله تقسيم و هر مرحله بهصورت جداگانه، مورد بررسى قرار گرفته است. اين مراحل عبارتند از: زندگانى آن حضرت قبل از بعثت پيامبر(ص)؛ زندگانى ايشان از بعثت تا هجرت (تقريبا 13 سال)؛ بعد از هجرت تا رحلت پيامبر(ص)؛ بعد از رحلت پيامبر(ص) تا مقام خلافت ظاهرى و از خلافت ظاهرى تا شهادت <ref>همان، ص 33</ref>. | ||
«امامت و حكومت»، اثر حجتالاسلام والمسلمين ربانى گلپايگانى. نويسنده، در اين مقاله، ضمن بحث از ديدگاه متكلمان اسلامى پيرامون امر ولايت، ولايت و رهبرى از ديدگاه قرآن كريم، حكومت دينى از ديدگاه امامان(ع) و نظريه تفكيك دين از سياست، به اين نكته اشاره نموده است كه امام على(ع) در مسئله امامت، روش ويژهاى را برگزيدند. ايشان در عين اينكه در موارد و فرصتهاى مناسب، با استناد به حديث غدير و مانند آن، حقانيت خود را در اين باره اعلان كرد، از دامنزدن به هرگونه خصومت و نزاع تفرقهانگيز خوددارى نمود و خود در باره اتخاذ اين روش، حفظ وحدت اسلامى و كيان اسلام و مسلمين در برابر خطر كفر و نفاق را دليل آورده است <ref>همان، ص 43</ref>. | «امامت و حكومت»، اثر حجتالاسلام والمسلمين ربانى گلپايگانى. نويسنده، در اين مقاله، ضمن بحث از ديدگاه متكلمان اسلامى پيرامون امر ولايت، ولايت و رهبرى از ديدگاه قرآن كريم، حكومت دينى از ديدگاه امامان(ع) و نظريه تفكيك دين از سياست، به اين نكته اشاره نموده است كه امام على(ع) در مسئله امامت، روش ويژهاى را برگزيدند. ايشان در عين اينكه در موارد و فرصتهاى مناسب، با استناد به حديث غدير و مانند آن، حقانيت خود را در اين باره اعلان كرد، از دامنزدن به هرگونه خصومت و نزاع تفرقهانگيز خوددارى نمود و خود در باره اتخاذ اين روش، حفظ وحدت اسلامى و كيان اسلام و مسلمين در برابر خطر كفر و نفاق را دليل آورده است <ref>همان، ص 43</ref>. |
ویرایش