۱۰۸٬۹۴۷
ویرایش
کاوشی در کلام و فقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''کاوشی در کلام و فقه'''، نوشته جعفر سبحانی (1308ش) است. این کتاب برآمده از نشست‌های علمی نویسنده در شهر مشهد است که موضوع‌های گوناگونی را در مبحث‌های کلامی و فقهی و با توجه به نیاز زمانه بررسی کرده است. نویسنده می‌خواهد با بهره‌گیری از سنت کلامی و فقهی در متون اسلامی از مبانی و مسائل آن در برابر شبهه‌ها و پرسش‌هایی که جریان‌های ضد دین و سکولار در جهان معاصر و یا روشنفکران دینی در جهان اسلام مطرح می‌کنند، دفاع کند. | '''کاوشی در کلام و فقه'''، نوشته [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانی]] (متولد 1308ش) است. این کتاب برآمده از نشست‌های علمی نویسنده در شهر مشهد است که موضوع‌های گوناگونی را در مبحث‌های کلامی و فقهی و با توجه به نیاز زمانه بررسی کرده است. نویسنده می‌خواهد با بهره‌گیری از سنت کلامی و فقهی در متون اسلامی از مبانی و مسائل آن در برابر شبهه‌ها و پرسش‌هایی که جریان‌های ضد دین و سکولار در جهان معاصر و یا روشنفکران دینی در جهان اسلام مطرح می‌کنند، دفاع کند. | ||
کتاب در سه بخش تنظیم شده است. نویسنده در نخستین بخش، مبحث خود را از رابطه بشر با دین آغاز کرده و وحیانی بودن قرآن را اثبات می‌کند. جایگاه عقل در کلام و فقه اسلامی و نقش تاریخ در استنباط احکام، دو مبحث دیگر نویسنده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص105-13</ref>. او کثرت‌گرایی را در سه بعد رفتاری، رستگاری و معرفتی طرح کرده<ref>ر.ک: همان، ص150</ref> و تعبیر صراط‌های مستقیم را نادرست می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>. | کتاب در سه بخش تنظیم شده است. نویسنده در نخستین بخش، مبحث خود را از رابطه بشر با دین آغاز کرده و وحیانی بودن قرآن را اثبات می‌کند. جایگاه عقل در کلام و فقه اسلامی و نقش تاریخ در استنباط احکام، دو مبحث دیگر نویسنده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص105-13</ref>. او کثرت‌گرایی را در سه بعد رفتاری، رستگاری و معرفتی طرح کرده<ref>ر.ک: همان، ص150</ref> و تعبیر صراط‌های مستقیم را نادرست می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>. | ||
نویسنده در بحث هرمنوتیک، با تقسیم آن به هرمنوتیک اسلامی و غربی، آرای شلایر ماخر را بررسی و نقد می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص204-199</ref>. | نویسنده در بحث هرمنوتیک، با تقسیم آن به هرمنوتیک اسلامی و غربی، آرای شلایر ماخر را بررسی و نقد می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص204-199</ref>. | ||