النحو العربي (روای‌): تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

مصنف، زبان عربی را معجزه پروردگار می‌داند که ویژه قوم عرب بوده و ظرفی برای کلام الهی در قرآن گشته است. او وجه امتیاز زبان عربی را نسبت به زبان‌های دیگر در سیر تاریخی‌اش می‌داند؛ یعنی برخلاف زبان‌های دیگر که حرکتشان را از پایین به بالا و از بساطت زبانی به پیچیدگی آغاز می‌کنند، زبان عربی هرچقدر از عصر جاهلیت فاصله گرفته است، از والایی فصاحت به پستی سیر کرده است؛ به‌گونه‌ای که اکنون مدعیان این زبان نمی‌توانند جمله درستی را که تهی از هرگونه اشتباه باشد، ادا کنند! مصنف با نوشتن این کتاب در نظر داشته است تا دانشجویان را از سرگشتگی در به دست آوردن آرای نحویان و مکتب‌هایشان برهاند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 5 و 6</ref>‏.