۱۱۱٬۴۸۶
ویرایش
النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''النحو (1)'''، تألیف جامعة المدنية العالمية، شیوه آموزشی پیدایش علم نحو و مباحث مختلف این علم را در 21 درس مورد بررسی قرار داده است. | '''النحو (1)'''، تألیف جامعة المدنية العالمية، شیوه آموزشی پیدایش علم نحو و مباحث مختلف این علم را در 21 درس مورد بررسی قرار داده است. | ||
برخی مورخان معتقدند که علم نحو قبل از اسلام وجود داشته و توسط ابوالاسود دئلی تجدید حیات یافته است. بعضی او را و بعضی عبدالرحمن بن هرمز را واضع علم نحو دانسته‌اند، ولی اکثر مورخان معتقدند که مؤسس و پایه‌گذار علم نحو و کسی که به مبادی و مقدمات این علم اشاره کرده و رموز بنیادی آن را گشوده علی بن ابی‌طالب(ع) بوده است<ref>ر.ک: ابوعلی، غلامرضا، ص33</ref>. | برخی مورخان معتقدند که علم نحو قبل از اسلام وجود داشته و توسط [[ابوالاسود دئلی]] تجدید حیات یافته است. بعضی او را و بعضی [[عبدالرحمن بن هرمز]] را واضع علم نحو دانسته‌اند، ولی اکثر مورخان معتقدند که مؤسس و پایه‌گذار علم نحو و کسی که به مبادی و مقدمات این علم اشاره کرده و رموز بنیادی آن را گشوده [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بوده است<ref>ر.ک: ابوعلی، غلامرضا، ص33</ref>. | ||
برخی نیز نصر بن عاصم لیثی را واضع علم نحو دانسته‌اند، اما قول راجح آن است که ابوالاسود دئلی به امر امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) علم نحو را پایه‌گذاری کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref>. | برخی نیز نصر بن عاصم لیثی را واضع علم نحو دانسته‌اند، اما قول راجح آن است که [[ابوالاسود دئلی]] به امر [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع)]] علم نحو را پایه‌گذاری کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref>. | ||
بعضی از مستشرقان معتقدند که علم نحو از زبان یونانی منتقل شده است؛ چراکه پیدایش آن در عراق بعد از اختلاط عرب و سریان بوده است و سریانی‌ها نحو قدیم خود را از یونان به ارث برده‌اند. برخی هم معتقدند وضع آن در ابتدا عربی و در تنظیم و تعلیل و... از فلسفه یونان استفاده کرده است. برخی نیز وضع آن را از ابتدا تا انتها عربی می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | بعضی از مستشرقان معتقدند که علم نحو از زبان یونانی منتقل شده است؛ چراکه پیدایش آن در عراق بعد از اختلاط عرب و سریان بوده است و سریانی‌ها نحو قدیم خود را از یونان به ارث برده‌اند. برخی هم معتقدند وضع آن در ابتدا عربی و در تنظیم و تعلیل و... از فلسفه یونان استفاده کرده است. برخی نیز وضع آن را از ابتدا تا انتها عربی می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||