۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
نخست آنكه تكيه آقاى بهبودى در شناخت راويان ضعيف و جاعلان حديث بر كتب اربعه رجاليه- خاصه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]- بوده و اين استاد به ندرت بر نظرات ابن غضائرى استدلال مىكند. ديگر آنكه آنچه از آراء ابن غضائرى مورد استدلال قرار گرفته، منقولاتى است كه توسط رجاليون متأخر يا معاصر نظير [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، سيد بن طاوس، علامه حلى و حتى آيت الله خويى نقل شده و در واقع به اعتبار نقل و استفاده اين بزرگان است كه آراء ابن غضائرى ارزش استناد پيدا كرده است. | نخست آنكه تكيه آقاى بهبودى در شناخت راويان ضعيف و جاعلان حديث بر كتب اربعه رجاليه- خاصه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]- بوده و اين استاد به ندرت بر نظرات ابن غضائرى استدلال مىكند. ديگر آنكه آنچه از آراء ابن غضائرى مورد استدلال قرار گرفته، منقولاتى است كه توسط رجاليون متأخر يا معاصر نظير [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، سيد بن طاوس، علامه حلى و حتى آيت الله خويى نقل شده و در واقع به اعتبار نقل و استفاده اين بزرگان است كه آراء ابن غضائرى ارزش استناد پيدا كرده است. | ||
اعتراض ديگرى كه به استاد بهبودى شده است مربوط به شيوه حذفى ايشان در مورد روايات ضعيف يا مجعول است. چنانكه معروف است ايشان برخلاف سيره علامه مجلسى در مرآة العقول، تنها به انتشار احاديث صحيح مبادرت كرده است. به عقيده بعضى منتقدان در صورتىكه استاد بهبودى به عوض حذف روايات ضعيف به علت ضعف آن در حاشيه و پاورقى آن روايات، اشاره مىنمود، كار وى اعتبار و جلوه ديگرى پيدا مىكرد، اما در اين مورد مؤلف صحيح الكافى معتقد است كه اولًا: شيوه وى در انتخاب بخشى از روايات كافى به عنوان صحيح الكافى قبلاً از سوى صاحب منتقى الجمان مورد عمل قرار گرفته و از اين جهت اين موضوع بدون سابقه نمىباشد. ثانياً: با انتخاب بخشى از روايات كافى تحت عنوان «صحاح» يا گزيده كافى صدمهاى به موقعيت جامع كلينى وارد نمىشود، زيرا كتب اربعه به عنوان كتبى كه در طول قرنها تواتر خود را حفظ نموده و مورد رجوع و اعتماد محققان بوده است، بىشك در آينده نيز مرجعيت خود را حفظ خواهد نمود. | اعتراض ديگرى كه به استاد بهبودى شده است مربوط به شيوه حذفى ايشان در مورد روايات ضعيف يا مجعول است. چنانكه معروف است ايشان برخلاف سيره [[علامه مجلسى]] در مرآة العقول، تنها به انتشار احاديث صحيح مبادرت كرده است. به عقيده بعضى منتقدان در صورتىكه استاد بهبودى به عوض حذف روايات ضعيف به علت ضعف آن در حاشيه و پاورقى آن روايات، اشاره مىنمود، كار وى اعتبار و جلوه ديگرى پيدا مىكرد، اما در اين مورد مؤلف صحيح الكافى معتقد است كه اولًا: شيوه وى در انتخاب بخشى از روايات كافى به عنوان صحيح الكافى قبلاً از سوى صاحب منتقى الجمان مورد عمل قرار گرفته و از اين جهت اين موضوع بدون سابقه نمىباشد. ثانياً: با انتخاب بخشى از روايات كافى تحت عنوان «صحاح» يا گزيده كافى صدمهاى به موقعيت جامع كلينى وارد نمىشود، زيرا كتب اربعه به عنوان كتبى كه در طول قرنها تواتر خود را حفظ نموده و مورد رجوع و اعتماد محققان بوده است، بىشك در آينده نيز مرجعيت خود را حفظ خواهد نمود. | ||
اما نبايد از نظر دور داشت كه مطمئناً در اين اثر مصاديق فراوانى از روايات معصومين حذف شده است كه از نظر متقدمان صحيح و طبق معيار متأخران ضعيف قلمداد مىشود. احاديثى كه بعضاً فقهاى شيعه نيز در طول تاريخ فقه بر مبناى آن فتوى دادهاند لذا چنانكه يكى از محققان تذكر داده است: «اگر بخواهيم (در مقام استنباط و صدور فتوى) صرفاً احاديث صحاح و حسان را اختيار بكنيم بايد قسمتى از فقهمان را بدون مدرك بدانيم». | اما نبايد از نظر دور داشت كه مطمئناً در اين اثر مصاديق فراوانى از روايات معصومين حذف شده است كه از نظر متقدمان صحيح و طبق معيار متأخران ضعيف قلمداد مىشود. احاديثى كه بعضاً فقهاى شيعه نيز در طول تاريخ فقه بر مبناى آن فتوى دادهاند لذا چنانكه يكى از محققان تذكر داده است: «اگر بخواهيم (در مقام استنباط و صدور فتوى) صرفاً احاديث صحاح و حسان را اختيار بكنيم بايد قسمتى از فقهمان را بدون مدرك بدانيم». |
ویرایش