۱٬۵۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''المیزان الخضریة'''، نوشته محدّث، فقیه و صوفی قرن دهم؛ [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى]] با هدف سنجش و ترسیم شاخصهای سیر و سلوک عرفانی است. | '''المیزان الخضریة'''، نوشته محدّث، فقیه و صوفی قرن دهم؛ [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى]] با هدف سنجش و ترسیم شاخصهای سیر و سلوک عرفانی است. | ||
بر طبق گفته [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | شعرانى]]، اثر حاضر شرح و توضیح مطالبی است که نویسنده در خواب "و أنا ممّن اجتمع به فی المنام حال تعلیمه لی هذه المیزان." <ref> | بر طبق گفته [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | شعرانى]]، اثر حاضر شرح و توضیح مطالبی است که نویسنده در خواب "و أنا ممّن اجتمع به فی المنام حال تعلیمه لی هذه المیزان." <ref> متن کتاب، ص17.</ref> از [[حضرت خضر(ع)]] سال 931 قمری دریافت کرده است. <ref>متن کتاب، ص8.</ref> او که خودش را متبحّر در دانش شریعت میشمارد "لَمّا منَّ اللهُ تعالی علیَّ بالتبحّر فی علم الشریعة ..." <ref>متن کتاب، ص8.</ref> مینویسد به آن حضرت از اختلافات مجتهدان و مقلدان شکایت کردم و ابزار سنجش طلبیدم و در پاسخ شنیدم که شنیدهها بگذار و چشم قلبت را بگشا "فقال علیهالصلاةوالسلام: ألق سمعک و افتح عین قلبک." . <ref>متن کتاب، ص8.</ref> | ||
[[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب شعرانى]] قبل از شرح تعلیمات حضرت خضرعلیه السلام، شمهای از احوال، صفات و مشخصات ظاهری، لباس، خوراک و تعلیمات آن حضرت را بازگو میکند واز برخی اولیاء که ایشان را ملاقات کردهاند، نام میبرد از جمله آنان ذوالنون، ابراهيم الخواص، أبو يزيد البسطامى، ابراهيم ابن أدهم، محيى الدين بن العربى، أبو عبد اللّه القرشى، أبو الحسن الشاذلى، شيخ أبو العباس المرسى، شيخ ياقوت العرشى و تعدادی عمعصران شعرانی <ref> رک. متن کتاب، ص15-13.</ref> | [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب شعرانى]] قبل از شرح تعلیمات حضرت خضرعلیه السلام، شمهای از احوال، صفات و مشخصات ظاهری، لباس، خوراک و تعلیمات آن حضرت را بازگو میکند واز برخی اولیاء که ایشان را ملاقات کردهاند، نام میبرد از جمله آنان ذوالنون، ابراهيم الخواص، أبو يزيد البسطامى، ابراهيم ابن أدهم، محيى الدين بن العربى، أبو عبد اللّه القرشى، أبو الحسن الشاذلى، شيخ أبو العباس المرسى، شيخ ياقوت العرشى و تعدادی عمعصران شعرانی <ref> رک. متن کتاب، ص15-13.</ref> |